Clear: A Transparent Novel

Opinie czytelników

Recenzje powieści Nicoli Barker „Clear” są podzielone. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają pomysłowy styl pisania, głębię postaci i tematyczną eksplorację percepcji i iluzji przez pryzmat sztuki performatywnej Davida Blaine'a, inni uważają styl pisania za zbyt dziwaczny i rozpraszający, co skutkuje brakiem zaangażowania w fabułę. Powieść charakteryzuje się narracją strumienia świadomości i zawiera ekscentryczne postacie poruszające złożone tematy, które przemawiają do niektórych, ale zrażają innych.

⬤ Innowacyjny i literacki styl pisania
⬤ # Głębokie tematy dotyczące percepcji i współczesnego życia
⬤ # Silny rozwój postaci, zwłaszcza głównego bohatera Adaira
⬤ # Wciągająca i prowokująca do myślenia narracja
⬤ # # Oddaje naturę spektaklu we współczesnym społeczeństwie.

⬤ Styl pisania opisywany jako irytujący i rozpraszający ze względu na nadmierne użycie nawiasów i kursywy
⬤ Brak solidnej fabuły, co niektórzy czytelnicy uznają za rozczarowujące
⬤ # Tematy i treść mogą nie spodobać się każdemu, szczególnie tym, którzy preferują lżejsze narracje
⬤ Może wydawać się zbyt „poważny” lub „pretensjonalny” dla niektórych, szczególnie w kontekście akademickim.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Zawartość książki:

5 września 2003 roku iluzjonista David Blaine wszedł do małego pudełka Perspex przylegającego do londyńskiej Tamizy i zaczął się głodzić. Czterdzieści cztery dni później, 19 października, opuścił pudełko, lżejszy o pięćdziesiąt funtów. Przynajmniej tyle jest jasne. A reszta? Tłumy? Chaos? Szum informacyjny? Wściekłość? Walki? Pożądanie? Brud? Bzdury? Hipokryzja?

Nicola Barker bez strachu upycha to wszystko i jeszcze więcej w tym skandalicznym i skandalicznym peep show powieści, jej najbardziej lekceważącym, żrącym, aktualnym dziele, obnażającym serce naszego współczesnego świata, świata iluzji, złudzeń, celebrytów i głodu.

--Sunday Times (Londyn)