Clay Pop dokumentuje ponowne odkrycie rzeźby ceramicznej przez nowe pokolenie artystów.
Medium, które często charakteryzowano jako bardziej rzemieślnicze niż artystyczne, glina jest obecnie ekscytującą platformą dla formalnych i konceptualnych innowacji. Tradycyjnie odżegnując się od zaangażowania w kulturę popularną, glina nadaje teraz nowy wymiar pop-artowi.
Podobnie jak w malarstwie, wielu z trzydziestu ośmiu artystów przedstawionych w Clay Pop bada również kwestie płci, rasy i tożsamości, wykorzystując glinę w nowatorski sposób do angażowania się w kwestie społeczne. Artyści wykorzystują to medium do tworzenia osobistych narracji, wypychając glinę poza granice rzemiosła i projektowania.
Wiele z nowych prac jest żywiołowych i figuratywnych, rozszerzając sposób, w jaki medium gliny było tradycyjnie używane. Szkliwa są szczególnie kolorowe, odzwierciedlając szereg wpływów, które obejmują powszechne obrazy komercyjne i źródła artystyczne, od afroamerykańskiego asamblażu po Walta Disneya. Sztuka funk z lat 70. z Północnej Kalifornii jest źródłem, podobnie jak prace artystów pop, takich jak Claes Oldenburg. Niektórzy artyści czerpią również z wpływów artystycznych z Bliskiego Wschodu, Afryki i Azji.
Sekcje poświęcone każdemu z czterdziestu prezentowanych artystów zawierają profil ich praktyki ceramicznej, zdjęcia ich prac i biografię. Wprowadzenie opisuje wzajemnie powiązaną społeczność artystów, podczas gdy dwa dłuższe eseje umieszczają prace, w większości stworzone w ciągu ostatnich pięciu lat, w kontekście historii pop-artu i ceramiki.