Ciężar dowodzenia

Opinie czytelników

Książka jest wojskową historią science fiction, która śledzi losy porucznik Kiery Markov w trudnej sytuacji dowodzenia po tym, jak incydent terrorystyczny pozostawia ją na czele brygady. Podczas gdy narracja jest wciągająca, a postacie wiarygodne, opinie na temat zakończenia są bardzo zróżnicowane.

Czytelnicy chwalili zwięzłą prozę, wciągającą fabułę, silny rozwój postaci i wysokie napięcie w całej książce. Wielu z nich uznało, że tematyka wojskowa jest dobrze zbadana i doceniło błędy bohaterki, czyniąc ją wiarygodną. Styl opowiadania historii został pochwalony za to, że jest jasny i wciągający, co sprawia, że trudno go odłożyć.

Kilku recenzentów było rozczarowanych nagłym zakończeniem, uważając, że pozostawiło ono wiele pytań bez odpowiedzi i nie rozwiązało kluczowych punktów fabuły. Niektórzy zauważyli brak głębi w rozwoju postaci drugoplanowych i wskazali, że charakterystyka głównego bohatera była niespójna. Pojawiły się również krytyczne uwagi dotyczące narracji, która wydawała się nieco przewidywalna.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Weight of Command

Zawartość książki:

Porucznik Kiera Markov jest dowódcą plutonu zwiadowczego w siłach pokojowych na odległej planecie Tanara, gdzie od dziesięcioleci niewiele się dzieje, a jedyną misją jest utrzymanie przepływu litu w windzie kosmicznej, aby zaspokoić nieustanne zapotrzebowanie galaktyki. Ale kiedy bezprecedensowy atak zabija całe dowództwo brygady, niesprawdzona porucznik nagle zostaje dowódcą.

Odizolowana i osamotniona Markov musi zmagać się z rywalizującymi politykami po obu stronach granicy, z których każdy ma podejrzane motywy i powody, by wykorzystać niesprawdzonego przywódcę, podczas gdy niewidoczny wróg dąży do doprowadzenia obu stron do wojny, której Markov ma misję zapobiec. To wystarczy, by przetestować nawet doświadczonego przywódcę.

Markov taki nie jest.

W obliczu wyzwań ze wszystkich stron, a nawet ze strony własnych żołnierzy, Markov będzie musiała szybko się uczyć i ugruntować swój autorytet. Ponieważ na szali wisi nie tylko przyszłość sił pokojowych, ale także samej planety.