Shadows of Nagasaki: Trauma, Religion, and Memory After the Atomic Bombing
Krytyczne wprowadzenie do tego, jak zapamiętano bombardowanie atomowe Nagasaki, zwłaszcza w przeciwieństwie do Hiroszimy.
W dziesięcioleciach po zrzuceniu bomby atomowej na Nagasaki 9 sierpnia 1945 r. mieszkańcy miasta przetwarzali swoją traumę i tworzyli narracje o zniszczeniach i odbudowie w sposób, który odzwierciedlał ich regionalną historię i skład społeczny. W ten sposób stworzyli wielowarstwową miejską tożsamość jako miasta zbombardowanego atomowo, która znacznie różniła się od wizerunku Hiroszimy. Shadows of Nagasaki śledzi, w jaki sposób trauma, historia i pamięć o bombardowaniu Nagasaki przejawiały się w niektórych z wielu postatomowych krajobrazów pamięci miasta, takich jak literatura, dyskurs religijny, sztuka, historyczne punkty orientacyjne, przestrzenie upamiętniające i architektura. Ponadto książka zwraca szczególną uwagę na to, w jaki sposób historia kultury międzynarodowej miasta, której najlepszym przykładem jest chrześcijańska (zwłaszcza katolicka) przeszłość regionu, wpłynęła na jego reakcję na traumę atomową i ukształtowała powojenną tożsamość miejską. Kluczowi aktorzy historyczni w rozdziałach tomu obejmują pisarzy, japońskich przywódców katolickich, ocalałych z bomb atomowych (znanych jako hibakusha), urzędników miejskich, amerykański personel okupacyjny, działaczy pokojowych, artystów i architektów.
Opowieść o tym, jak te różnorodne grupy ludzi przetwarzały i uczestniczyły w dyskursie otaczającym dziedzictwo bombardowania Nagasaki, pokazuje, jak regionalna historia, kultura i polityka - a nie narodowe - stają się najbardziej wpływowymi czynnikami kształtującymi narracje o zniszczeniach i odbudowie po masowej traumie. Z kolei, zwłaszcza w przypadku zniszczeń miejskich, pojawiają się nowe tożsamości, a stare są na nowo ożywiane, nie po to, by służyć polityce krajowej lub interesom społecznym, ale by wzmocnić narracje odzwierciedlające lokalne okoliczności.
