Cien Cuyes (Premio Alfaguara 2023) / Sto świnek morskich

Opinie czytelników

Książka „Cien Cuyes” Gustavo Rodrígueza została ogólnie dobrze przyjęta, chwalona za emocjonalną głębię, wciągającą narrację i wnikliwą eksplorację tematów takich jak starzenie się, eutanazja i współczucie. Jest jednak krytykowany za niespójny ton i złożoność języka, przez co jest mniej przystępny dla niektórych czytelników. Różni recenzenci podkreślają szczery portret bohaterów i piękną scenerię we współczesnym Peru.

⬤ Angażujące i dobrze rozwinięte postacie
⬤ głębokie emocjonalne tematy
⬤ wciągająca narracja, która równoważy humor i smutek
⬤ kreatywne i autentyczne przedstawienie seniorów w Peru
⬤ polecana przez wielu czytelników za wzruszającą historię.

⬤ Używa skomplikowanego języka i potocznych wyrażeń, które mogą zrazić osoby nie mówiące po hiszpańsku
⬤ niespójny ton, który przechodzi od głębokiej refleksji do postrzeganych elementów komediowych
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że tempo i styl są nierówne, szczególnie w ostatnich częściach książki
⬤ problemy z fizycznym stanem książki zgłaszane przez niektórych.

(na podstawie 62 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cien Cuyes (Premio Alfaguara 2023) / One Hundred Guinea Pigs

Zawartość książki:

NAGRODA ZA POWIEŚĆ ALFAGUARA 2023

„Tragikomiczna powieść, która odzwierciedla jeden z wielkich konfliktów naszych czasów”.

(Z raportu jury)

W dzielnicy mieszkalnej Limy z widokiem na morze, grupa zamożnych starszych ludzi marnieje. Frasia, która musi opiekować się swoim synem Nico, stała się niezbędnym towarzyszem dla niektórych z nich. Gdyby udało jej się wyhodować dziesięć świnek morskich, pieniądze na zakup dziesięciu świnek morskich, mogłaby, jak zawsze powtarzał jej wujek, rozpocząć nowe życie. Każdego dnia przemierza miasto komunikacją miejską, aby pomóc Doñie Berthcie, która potrzebuje dodatkowego wsparcia oprócz pomocy domowej, ponieważ ostatnio jest w złym nastroju i prawie nie ma kontaktu z córką. Frasia jest w tym bardzo dobra i jest tak znana ze swojej dobrej pracy, że wkrótce zaczyna pracować w tym samym budynku dla Jacka Morrisona, emerytowanego lekarza i wdowca, miłośnika jazzu i whisky, który jest pogrążony w samotności, która uciska jego duszę. Jakiś czas później będzie również pracował w sąsiedniej rezydencji, gdzie grupa mieszkańców utworzyła rodzinę, która nazywa siebie „wspaniałą siódemką”.

Jednak pomimo troski Frasii, dla wszystkich tych postaci dni nadal popadają w rutynę leków, nijakich posiłków o ustalonych porach, filmów telewizyjnych, dolegliwości i okazjonalnych rozmów, w których często mają na myśli koniec swojego życia. Frasia zdaje sobie z tego sprawę, a także wie, że jej bliskie relacje i zaufanie, które udało jej się z nimi nawiązać, ostatecznie doprowadzą ją na rozdroże.

„Cien cuyes” to tragikomiczna powieść rozgrywająca się w dzisiejszej Limie, która odzwierciedla jeden z wielkich konfliktów naszych czasów: jesteśmy społeczeństwami, które są coraz bardziej długowieczne i coraz bardziej wrogo nastawione do osób starszych. Paradoks, z którym Gustavo Rodríguez radzi sobie zręcznie i z humorem. Poruszająca książka, której bohaterowie troszczą się, są otoczeni opieką i bronią godności do ostatnich konsekwencji”.

Z protokołu jury XXVI Alfaguara Novel Prize, któremu przewodniczyła Claudia Piñeiro i w skład którego wchodzili Javier Rodríguez Marcos, Carolina Orloff, Rafael Arias García, Juan Tallón i Pilar Reyes.

OPIS ESPAÑOL

Cien cuyes / One Hundred Guinea Pigs to tragikomiczna powieść o jednym z wielkich konfliktów naszych czasów: opiece nad osobami starszymi i empatii wobec nich.

W dzielnicy mieszkalnej Limy z widokiem na ocean, niektórzy dobrze sytuowani starsi ludzie cierpią z powodu pogorszenia się ich życia. Frasia, która musi pracować, aby wychowywać swojego syna Nico, stopniowo stała się niezbędnym towarzyszem dla niektórych z tych starszych ludzi. Gdyby tylko udało jej się zaoszczędzić pieniądze na zakup dziesięciu świnek morskich, mogłaby, jak zawsze powtarzał jej wujek, rozpocząć nowe życie. Każdego dnia przemierza więc miasto komunikacją miejską, aby pomóc pani Berthcie, która oprócz pomocy domowej potrzebuje również dodatkowego wsparcia emocjonalnego, ponieważ w ostatnim czasie czuje się nieco przygnębiona i ma niewielki kontakt z córką. Frasia jest bardzo dobra w udzielaniu wsparcia emocjonalnego, a jej dobra praca jest tak sławna, że w krótkim czasie zaczyna pracować w tym samym budynku dla Jacka Morrisona, emerytowanego i owdowiałego lekarza, lubiącego jazz i whisky, pogrążonego w samotności, która uciska jego duszę. Nieco później będzie również udzielać wsparcia w sąsiedniej rezydencji, gdzie grupa mieszkańców utworzyła rodzinę, która nazywa się „wspaniałą siódemką”.

Jednak pomimo troski Frasii, dla tych ludzi dni nadal popadają w rutynę leków, nijakich posiłków o stałych porach, filmów telewizyjnych, dolegliwości i okazjonalnych rozmów, w których zawsze mają na uwadze, że to koniec ich życia. Frasia zdaje sobie z tego sprawę, a także jest świadoma, że jej bliskie relacje i zaufanie, które z nimi nawiązała, doprowadzą ją w końcu na rozdroże.

W Cien cuyes / Sto świnek morskich w