Ciemna strona geniuszu: melancholijna osobowość w sztuce ok. 1500-1700

Oryginalny tytuł:

The Dark Side of Genius: The Melancholic Persona in Art, Ca. 1500-1700

Zawartość książki:

W książce The Dark Side of Genius Laurinda Dixon analizuje "melancholię" jako zjawisko filozoficzne, medyczne i społeczne we wczesnej sztuce nowoczesnej.

Niegdyś uważany za zaburzenie fizyczne i psychiczne, melancholik łączył w sobie pozytywne aspekty geniuszu i rozmnażania z negatywnymi cechami depresji i obsesji. Skupiając się na czterech przykładowych archetypach - pustelnika, kochanka, uczonego i artysty - niniejsze studium ujawnia, że pomimo postępów w sztuce i nauce, idea przygnębionego intelektualisty nadal funkcjonuje metaforycznie jako miejsce lęków i napięć społecznych.

The Dark Side of Genius w wyjątkowy sposób identyfikuje aluzje do melancholii w dziełach sztuki, które nigdy wcześniej nie były interpretowane w ten sposób. Jest to również pierwsza książka, która integruje obrazy wizualne, muzykę i literaturę w kontekstach społecznych zamieszkiwanych przez osobowość melancholijną. Określając się jako melancholicy, artyści stworzyli i zdefiniowali nową elitarną tożsamość; ich poczucie własnej wartości nie zależało od szlachetnej krwi czy bogactwa materialnego, ale raczej od talentu i intelektu.

Manipulując elementami stylistycznymi i ikonografią, artyści od D rera do Rembrandta przemawiali do wczesnonowożytnej publiczności, której wzrok został wyszkolony do rozpoznawania niewidzialnego wewnętrznego ja za pomocą zewnętrznych pozorów i aluzji. Dziś melancholijna persona, stworzona w odpowiedzi na alienujące i depersonalizujące siły współczesnego świata, pozostaje ucieleśnieniem wycofanego, introwertycznego geniuszu.