Ciche zimowe przesilenie

Opinie czytelników

Książka zebrała mieszane recenzje, ogólnie doceniono ją za elementy przytulnej tajemnicy, wciągający styl pisania i nostalgiczną scenerię lat 60-tych, ale niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi i wydaje się bardziej odpowiednia dla młodszych odbiorców.

Przyjemne pisanie, dobry rozwój postaci, wciągające zwroty akcji, nostalgiczna sceneria, czysta treść, sympatyczni bohaterowie i wciągająca atmosfera. Wielu czytelników uznało ją za świetną, przytulną lekturę na zimowe wieczory.

Niektórzy czytelnicy uważali, że była zbyt powolna, brakowało jej głębi, a postacie wydawały się młodsze niż ich wiek. Związek między detektywem-amatorem a ofiarą był krytykowany jako słaby, przez co fabuła była dla niektórych mniej wciągająca.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Silent Winter Solstice

Zawartość książki:

Przypominająca styl i historie Agathy Christie, Rhysa Bowena i Richarda Osmana, Ciche zimowe przesilenie to intrygująca tajemnica pełna nostalgii za małym miasteczkiem lat 60. i zapadających w pamięć postaci.

Przesilenie zimowe, 1968 r. Podczas gdy większość świata jest zafascynowana telewizyjnymi obrazami pierwszej załogowej orbity księżycowej, Beth Williams pędzi przez niesamowitą ciszę swojego rodzinnego parku miejskiego, próbując dotrzeć do pracy na czas. Nagle ciało stacza się ze wzgórza i ląduje u jej stóp. Na szczycie wzgórza dostrzega cienistą postać.

Jednak przed przybyciem policji ciało znika, a oni odrzucają całą sprawę jako pijaka, który upadł, został ogłuszony, a następnie odszedł po odzyskaniu przytomności. Beth jest jednak pewna, że popełniono morderstwo.

Ona i jej najlepsza przyjaciółka, Evie Hanson, obie miłośniczki powieści kryminalnych, postanawiają zbadać sprawę. Zagrożenie rośnie, gdy Beth odkrywa, że jest śledzona w mieście.

Beth i Evie zdają sobie sprawę, że muszą rozwiązać sprawę, zanim będzie za późno.