The 1960s Body Through Sculptural Movement and Static Dance - The Works of George Segal, Allan Kaprow, and Yvonne Rainer
Jednym z głównych wstrząsów kulturowych lat 60. było zatarcie granic, które definiowały tradycyjne dyscypliny sztuki.
W szczególności rzeźba, sztuka performance i taniec zaczęły dzielić wiele z tych samych atrybutów, które kiedyś czyniły je odrębnymi praktykami. Prace George'a Segala, Allana Kaprowa i Yvonne Rainer przecinają się w sposób, który dramatycznie wyjaśnia te kwestie w tym okresie. Niniejsze studium bada te zmiany, argumentując, że istniała odwrotna zależność między performatywną naturą rzeźb Segala a nieekspresyjnym bezruchem performansów Kaprowa i Rainer.
Ta sprzeczność, w której rzeźba stała się bardziej performatywna, a taniec stał się bardziej nieruchomy, podważyła długotrwałe koncepcje tych dyscyplin. Wykorzystanie teorii Pierre'a Bourdieu i jego habitusu jako sposobu myślenia o roli ciała w tych gatunkach sztuki pozwala zrozumieć, w jaki sposób ciała z lat 60.
wykorzystywały gesty, aby ograniczyć komunikację poprzez ruch. Praca ta będzie szczególnie przydatna dla osób zainteresowanych studiami nad ruchem, wczesną amerykańską sztuką nowoczesną, a także spodoba się każdemu, kto jest ciekawy, w jaki sposób jego własne ciało jest przekształcane w obecności sztuk wizualnych i performatywnych.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)