Body & Glass
Body & Glass rozszerza eksperymenty Koeneke z Etrurii o ciasno utkany zestaw bardziej zwartych wierszy, które rozjaśniają i wyostrzają zwykłe zakamarki liryki.
"Anonimowe" formy pieśni ludowej i epitafium, przypowieści i fragmentu tekstu, układają się w szkice jaźni, żywych i umarłych, którzy mogliby je wypowiedzieć. Są to wiersze o improwizowanej wewnętrzności, dzielone między poetę i czytelnika, ale wystarczająco szerokie dla wielu.
