Ciała zwierząt: O śmierci, pożądaniu i innych trudnościach

Opinie czytelników

„Ciała zwierząt” Suzanne Roberts to potężny zbiór esejów, który porusza tematy żałoby, straty, miłości i zawiłości relacji międzyludzkich. Autorka łączy humor z głębszymi emocjonalnymi spostrzeżeniami, tworząc wciągającą lekturę, która rezonuje z wieloma czytelnikami, którzy cenią sobie szczere i szczere opowiadanie historii. Jego liryczna i szczera proza przyciągnęła pochwały za umiejętność poruszania trudnych tematów, jednocześnie wywołując śmiech i introspekcję.

Pisarstwo jest poetyckie i wciągające, płynnie wplatając humor w poważne tematy, takie jak żałoba i strata. Książka rezonuje z czytelnikami, oferując im poczucie wspólnoty i zrozumienia. Zakres poruszanych tematów jest szeroki, dotykając osobistych doświadczeń związanych z żałobą, przyjaźnią, pożądaniem i stratą. Czytelnicy uznali ją zarówno za poruszającą, jak i pouczającą, chwaląc jej emocjonalną głębię i zdolność autora do wywoływania różnorodnych uczuć.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat żałoby i straty za ciężki lub wymagający, nawet jeśli jest on potraktowany z humorem. Niektórzy uważali, że eseje były raczej refleksyjne niż dyrektywne, prawdopodobnie pozostawiając im bardziej ustrukturyzowane wskazówki dotyczące radzenia sobie z żałobą. Różnorodność długości esejów i stylów może nie spodobać się każdemu czytelnikowi, ponieważ niektórzy uznali niektóre eseje za mniej przekonujące niż inne.

(na podstawie 48 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Animal Bodies: On Death, Desire, and Other Difficulties

Zawartość książki:

Znalazł się na długiej liście 2023 PEN/Diamonstein-Spielvogel Award for the Art of the Essay.

Brązowy zwycięzca Foreword INDIES w kategorii Eseje.

Jak pogodzić się ze stratą? W „Animal Bodies” Suzanne Roberts bada związek między śmiercią a pożądaniem i co to znaczy zaakceptować naszą własną zwierzęcą naturę, części, które najczęściej ukrywamy, zaprzeczamy lub rozważamy tylko ze wstydem - nasze tabu pragnienia i nasz smutek. W krajobrazach tak różnorodnych, jak brukowane ulice Salamanki, pływające targi na rzece Mekong, smagane wiatrem plaże Fire Island, honky-tonks w Nashville i ośnieżone zbocza Sierra Nevada, Roberts bada swoją pamięć i próbuje nadać sens swoim prywatnym stratom (śmierci ludzi i związków), a także bardziej publicznym stratom, w tym masowej strzelaninie w jej rodzinnym mieście i dewastacji środowiska w amazońskim lesie deszczowym.

Z liryzmem, wnikliwością, szczerością i czarnym humorem eseje te oświetlają czasami straszne piękno tego, co to znaczy być człowiekiem, pogłębiając rozmowę na temat śmierci i żałoby, seksualności i wstydu, który wynika z przetrwania świata w kobiecym ciele ze wszystkimi jego złożonościami.