Opinie czytelników
Podsumowanie:Antologia zawiera różnorodną gamę niepublikowanych kryminałów ze Złotego Wieku, których kuratorem jest Tony Medawar, zapewniając przyjemną lekturę dla fanów gatunku.
Zalety:Antologia zawiera różnorodne historie, które zaspokajają różne gusta, zawiera trudne do znalezienia opowieści znanych autorów, takich jak Ngaio Marsh i John Dickson Carr, i jest opisywana jako pyszna kolekcja.
Wady:W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Bodies from the Library 3
Zawartość książki:
Ta antologia rzadkich opowiadań kryminalnych i suspensu po raz pierwszy w formie książkowej gromadzi 18 opowieści ze Złotego Wieku kryminału, w tym niepublikowane dotąd opowiadania Ngaia Marsha i Johna Dicksona Carra.
Złoty wiek kryminału rozpoczął się niepomyślnie wraz z publikacją schizmatyckiego Trent's Last Case E. C. Bentleya w 1913 roku, ale osiągnął swój szczyt w 1920 roku, kiedy zarówno Agatha Christie, jak i Freeman Wills Crofts - później koronowani na królową i króla gatunku - po raz pierwszy opublikowali powieści kryminalne. Zapoczątkowali dwie dekady wzorowego pisania tajemnic, erę whodunit, niemożliwej zbrodni i tajemnicy zamkniętego pokoju, z historiami, które zachwyciły i zaskoczyły pokolenia czytelników.
Ten nowy tom z serii Bodies from the Library zawiera prace 18 płodnych autorów, którzy, podobnie jak Christie i Crofts, odnotowali wzrost popularności podczas Złotego Wieku. Oprócz powieści, wszyscy oni pisali krótką beletrystykę - opowiadania, seriale i sztuki teatralne - i chociaż większość z nich została zebrana w książkach w ciągu ostatnich 100 lat, oto te, które uciekły...
W tej książce spotkasz klasycznych detektywów serii, w tym pułkownika Gore'a, Rogera Sheringhama, Hildegarde Withers i Henriego Bencolina; Herkules Poirot rozwiązuje „Incydent z psim balem”; Roderick Alleyn powraca do Nowej Zelandii w niedawno odkrytym dramacie telewizyjnym Ngaio Marsha; a mrożący krew w żyłach „Dom topoli” Dorothy L. Sayers jest publikowany po raz pierwszy.
Wraz z pełnometrażową nowelą Johna Dicksona Carra i niepublikowanym scenariuszem radiowym Cyrila Hare'a, ta różnorodna kolekcja kończy się wczesną „flash fiction” zamówioną przez Collins' Crime Club w 1938 roku. Każde mini opowiadanie musiało zawierać pomarańczę, co zaowocowało sześcioma bardzo różnymi opowieściami autorstwa Petera Cheyneya, Ethel Liny White, Davida Hume'a, Nicholasa Blake'a, Johna Rhode'a i - w swoim jedynym podejściu do pisania kryminałów - samego wydawcy, Williama Collinsa.
