Ci, którzy wiedzą, nie mówią: Naród islamu, czarny ruch wolnościowy i państwo karceralne

Opinie czytelników

Książka przedstawia rewizjonistyczne spojrzenie na Nation of Islam (NOI), badając jego znaczącą rolę w reformie więziennictwa i szerszym ruchu na rzecz wolności Czarnych, kwestionując postrzeganie NOI jako apolitycznego.

Dobrze zbadana i wnikliwa, oferująca zwięzłe i pouczające spojrzenie na zaangażowanie NOI w reformę więziennictwa. Wystarczająco wciągająca, aby utrzymać zainteresowanie podczas kwarantanny i doceniona przez czytelników za swoją wiedzę i głębię.

Skupienie się na relacji NOI z państwem opiekuńczym może przeoczyć jej religijne aspekty, co niektórzy czytelnicy mogą uznać za ograniczające.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Those Who Know Don't Say: The Nation of Islam, the Black Freedom Movement, and the Carceral State

Zawartość książki:

Kwestionowanie uwięzienia i nadzoru policyjnego miało kluczowe znaczenie dla powojennego Ruchu na rzecz Wolności Czarnych. W tej odważnej, nowej historii politycznej i intelektualnej Narodu Islamu, Garrett Felber skupia się na Narodzie w erze praw obywatelskich i tworzeniu nowoczesnego państwa opiekuńczego.

Czyniąc to, ujawnia wieloaspektową walkę o wolność, która koncentrowała się zarówno na policji i więzieniach, jak i na desegregacji szkół i prawach wyborczych. Książka analizuje wysiłki na rzecz budowania szerokich oddolnych koalicji między liberałami, radykałami i nacjonalistami w celu przeciwstawienia się państwu opiekuńczemu i walki o lokalne samostanowienie Czarnych. Ujmuje dwuznaczne miejsce Narodu Islamu, a szerzej organizacji Czarnych nacjonalistów, w erze, która została zdefiniowana przez opór bez użycia przemocy, kampanie desegregacji i liberalizm rasowy.

Prowokacyjnie dokumentując wzajemne relacje między organami ścigania a społecznościami muzułmańskimi, Felber zdecydowanie pokazuje, w jaki sposób represje państwowe i muzułmańskie organizacje położyły podwaliny pod nowoczesne państwo opiekuńcze i współczesny ruch więzienny, który się mu sprzeciwia. Wyczerpujące badania Felbera oświetlają nowe miejsca i formy walki politycznej, gdy muzułmanie modlili się pod nadzorem na dziedzińcach więziennych i wykorzystywali teatr polityczny na sali sądowej, aby postawić państwo przed sądem.

Historia ta ukazuje znane postacie w nowy sposób - Malcolma X jako prawnika na sali sądowej i A. Philipa Randolpha jako budowniczego koalicji w Harlemie - jednocześnie podkreślając zapomnianą organizację szeregowych działaczy w więzieniach, takich jak Martin Sostre.

Ta ostateczna relacja przypomina, że islamofobia, inwigilacja państwowa i przemoc policyjna mają głębokie korzenie w represjach państwowych wobec czarnych społeczności muzułmańskich.