Ci, których chciałbym ponownie spotkać

Opinie czytelników

Książka Giedry Radvilavičiūtė łączy w sobie elementy eseju i beletrystyki, wykorzystując styl strumienia świadomości, który urzeka czytelnika. Książka porusza tematy tożsamości, relacji i złożoności życia, co czyni ją wyjątkową lekturą dla fanów literackich eksperymentów. Choć niektórzy czytelnicy uznali początek książki za trudny, to jednak wciągająca proza i wnikliwe narracje sprawiły, że została ona doceniona jako niezwykłe odkrycie.

Książka charakteryzuje się urzekającym stylem strumienia świadomości, wciągającą prozą, bogatym wglądem w tożsamość i relacje, kreatywnym opowiadaniem historii oraz płynnym tłumaczeniem, które sprawia, że czyta się ją z przyjemnością. Fani podobnych autorów, takich jak Lydia Davis, W.G. Sebald i Julio Cortazar, z pewnością ją docenią.

Pierwszy akapit może być trudny dla niektórych czytelników, co może zniechęcić do początkowego zaangażowania. Ponadto Giedra Radvilavičiūtė nie jest dobrze znana w świecie anglojęzycznym, co może ograniczać jej popularność.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Those Whom I Would Like to Meet Again

Zawartość książki:

W dziesięciu swoich najlepszych opowiadaniach eseistycznych Giedra Radvilaviciute podróżuje między śmiesznością a wzniosłością, codziennością a niezwykłością.

W miejsce fabuły, którą jak twierdzi autorka „zastrzelono i pochowano z należytymi honorami”, czytelnik odnajduje gęstą, subtelnie przeplatającą się strukturę pamięci i rzeczywistości, banałów i fantazji, a wszystko to podane z dużą dawką absurdu i humoru. Podróżujemy ze starego miasta w Wilnie do dzielnicy Brighton Park w Chicago, od wybrzeża po lokalne delikatesy, a wszystko to w narracyjnym kolażu tak niezwykle szczegółowym jak bukiet kwiatów.

Podobnie jak w całej swojej twórczości, Radvilaviciute bawi się gatunkami fikcji i literatury faktu, eseju i opowiadania, prowadząc doświadczenia życiowe do „nierozpoznawalnej transformacji, jak mąka, jajka, orzechy i jabłka w cieście”.