Chuligani z Kandaharu: nie wszystkie historie wojenne są heroiczne

Opinie czytelników

Recenzje chwalą „Hooligans of Kandahar” za surowy i szczery portret życia wojskowego podczas wojny w Afganistanie. Autor, Joe Kassabian, jest chwalony za żywe opowiadanie historii, które równoważy humor i brutalność, pozwalając czytelnikom doświadczyć emocjonalnej kolejki górskiej walki i jej następstw. Książka została doceniona za skuteczne przekazanie zarówno przyziemnych aspektów życia wojskowego, jak i głębokich wyzwań stojących przed żołnierzami. Niektórzy czytelnicy wspominają jednak o powtórzeniach i nieliniowej narracji, które mogą osłabiać płynność.

⬤ Autentyczna i szczera relacja z wojennych doświadczeń.
⬤ Żywo opisuje codzienne życie żołnierzy, dzięki czemu jest zrozumiały dla personelu wojskowego.
⬤ Równoważy humor z poważnymi tematami, tworząc emocjonalną więź.
⬤ Oferuje spojrzenie z poziomu gruntu na wojskowe wyzwania i kwestie przywództwa.
⬤ Wciągający i przystępny styl pisania.
⬤ Polecana nie tylko weteranom, ale także cywilom, którzy chcą zrozumieć realia walki.

⬤ Pewne powtórzenia w narracji, które mogą wydawać się nadmierne.
⬤ Nieliniowa oś czasu, która może sprawić, że historia będzie czasami myląca.
⬤ Sporadyczne wątpliwości co do dokładności niektórych przedstawień z powodu lekkiej przesady na potrzeby opowiadania historii.

(na podstawie 196 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Hooligans of Kandahar: Not All War Stories are Heroic

Zawartość książki:

Nie każda historia wojenna jest heroiczna

Podczas szczytu wojny w Afganistanie grupa żołnierzy zostaje zrzucona helikopterem w odległe góry poza miastem Kandahar. Źle zarządzany i pomijany przez dowództwo oddział musi polegać na sobie nawzajem, aby przetrwać.

Ich misją jest szkolenie i doradzanie afgańskiej policji narodowej oraz pomoc w odbudowie kraju. Afgański posterunek policji, w którym przyszło im mieszkać, rozpada się i jest pełen chorób. Wielu policjantów, których mają szkolić, to uśpieni agenci talibów lub rodziny talibskich bojowników. Ci, którzy nimi nie są, są często uzależnieni od narkotyków, analfabetami lub przemycają dzieci-niewolników.

Oddziałem dowodzi Slim, dwudziestokilkuletni sierżant sztabowy, który ma tak wiele problemów psychicznych, że jego szaleństwo jest jego najbardziej dominującą cechą osobowości. Alkoholik z zamiłowaniem do wybuchów przemocy zarówno wobec własnych żołnierzy, jak i Afgańczyków, czuje się bardziej komfortowo na wojnie niż w domu.

Joseph Kassabian jest najmłodszym i najmłodszym dowódcą drużyny ogniowej w oddziale. Jego zadaniem jest dowodzenie zespołem żołnierzy, którzy nie są nawet wystarczająco dorośli, by pić. On sam ma zaledwie 21 lat. Jako weteran poprzednich misji, z czteroletnim stażem w armii, zakłada, że widział już wszystko. Nie ma jednak pojęcia, jak źle może być w rozdartym wojną Kandaharze.

W miejscu narodzin talibów niektórzy mężczyźni tracą życie, inni zdrowie psychiczne, a jeszcze inni człowieczeństwo. Są to Chuligani.