Chude semestry: Jak szkolnictwo wyższe reprodukuje nierówności

Opinie czytelników

Książka autorstwa Sekile M. Nzingi bada wyzwania, przed jakimi stoją wykładowcy kontraktowi, w szczególności czarnoskóre kobiety w szkolnictwie wyższym. Podkreśla systemowe nierówności obecne w środowisku akademickim i przedstawia socjologiczną perspektywę ich doświadczeń, popartą statystykami i wywiadami.

Dogłębna analiza socjologiczna, podkreśla pomijaną trudną sytuację czarnoskórych kobiet w środowisku akademickim, poparta statystykami i osobistymi wywiadami, niezbędna lektura dla osób zajmujących się szkolnictwem wyższym, prowokuje do myślenia o kosztach edukacji.

Narracje mogą być trudne do strawienia; książka może podważyć z góry przyjęte wyobrażenia o sukcesie wykształconych Afroamerykanek i sugeruje, że wyższe wykształcenie nie zawsze prowadzi do wymiernych korzyści.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lean Semesters: How Higher Education Reproduces Inequity

Zawartość książki:

Więcej czarnoskórych kobiet uzyskuje wyższe stopnie naukowe niż kiedykolwiek wcześniej. Pomimo faktu, że ich możliwości edukacyjne i zawodowe powinny się rozszerzać, wysoko wykształcone czarnoskóre kobiety napotykają na napięte i pogarszające się warunki ekonomiczne, materialne i pracownicze w szkole wyższej i na ścieżce kariery akademickiej. Czarnoskóre kobiety mają mniejsze szanse na otrzymanie finansowania jako absolwentki, są nieproporcjonalnie często zatrudniane jako wykładowczynie warunkowe, są szkolone i zatrudniane w niedocenianych dyscyplinach oraz mają najwyższy poziom zadłużenia edukacyjnego.

W Lean Semesters Sekile M. Nzinga argumentuje, że skorporatyzowany uniwersytet - od dawna celebrowany jako dostawca postępu i możliwości - w rzeczywistości systematycznie zadłuża i masowo pozbywa się ciał czarnych kobiet, ich wkładu intelektualnego i potencjału. Podkreślając, że zmiany w szkolnictwie wyższym muszą uznać taką niesprawiedliwą dynamikę za nieodłączną, a nie styczną z funkcjonowaniem neoliberalnego uniwersytetu, Nzinga opiera się na szczerych wywiadach z trzydziestoma jeden czarnoskórymi kobietami na różnych etapach ich kariery akademickiej. Ich bardzo zróżnicowane doświadczenia ujawniają, dlaczego niedostatecznie reprezentowane kolorowe kobiety są tak podatne na złożone formy wyzysku i nierówności w późnokapitalistycznym terenie tej niegdyś szanowanej instytucji społecznej.

Wzmacniając głosy obiecujących i proroczych czarnych kobiet akademickich poprzez mapowanie wpływu nurtu szkolnictwa wyższego na ich życie, zbiorowe świadectwa zawarte w książce wymagają, abyśmy docenili ich pracę intelektualną, niewykorzystany potencjał i człowieczeństwo. Oświetla ona również sposób, w jaki dawne liberalne zwycięstwa feministyczne w środowisku akademickim nie stały się jeszcze dostępne dla wszystkich kobiet. Opierając się na pracy naukowców i aktywistów pracowniczych, którzy badali różne formy nierówności wytwarzane i reprodukowane przez instytucje szkolnictwa wyższego w ramach neoliberalizmu, Lean Semesters służy jako aktualne i przystępne wezwanie do działania.