The Christian Moses, 2: Vision, Authority, and the Limits of Humanity in the New Testament and Early Christianity
Dwa wersety dotyczące Mojżesza w Biblii są przedmiotem debaty od pierwszego wieku. W Księdze Wyjścia 33:20 Bóg mówi Mojżeszowi, że nikt nie może ujrzeć Boga i żyć, ale Księga Liczb 12:8 mówi, że Mojżesz widzi postać Pana.
Jak pogodzić te dwa przeciwstawne stwierdzenia? Czy Mojżesz widział Boga i kto o tym decyduje? Chrześcijański Mojżesz bada, w jaki sposób starożytni chrześcijanie od Nowego Testamentu do Augustyna z Hippony rozwiązywali pytania o to, kto może widzieć Boga, jak można zobaczyć Boga i co dokładnie się widzi. Jared Calaway wyjaśnia, że decyzja o tym, czy i jak Mojżesz widział Boga, nie była neutralnym ćwiczeniem dla wczesnego chrześcijanina. Raczej ustanowiła autorytet interpretatora, aby określić, co było możliwe w relacjach bosko-ludzkich i ustalić parametry dla natury ludzkości.
W rezultacie, jak twierdzi Calaway, interpretacje wizji Mojżesza stały się dla Żydów i chrześcijan środkiem do walki o władzę, pozwalając im usprawiedliwić określone układy społeczne, relacje i tożsamości, potwierdzić ograniczenia ludzi w obliczu boskości i stworzyć Innego. Patrząc na wczesnych chrześcijan nowymi oczami, The Christian Moses ponownie ocenia, w jaki sposób debaty na temat wizji Mojżesza od I do V wieku były w rzeczywistości debatami na temat granic ludzkości.