Chronologia wody: A Memoir

Opinie czytelników

The Chronology of Water autorstwa Lidii Yuknavitch to mocny i poetycki pamiętnik, który porusza tematy żałoby, wykorzystywania seksualnego i odkrywania siebie. Podczas gdy wielu czytelników uważa ten tekst za piękny i inspirujący, inni krytykują jego graficzną zawartość i autodestrukcyjne zachowanie autorki. Ogólnie rzecz biorąc, pamiętnik jest chwalony za surową szczerość, ale zauważono, że jest trudny do odczytania ze względu na ciężką tematykę.

⬤ Piękny, poetycki i głęboki styl pisania.
⬤ Głęboko poruszająca treść, która rezonuje z wieloma czytelnikami.
⬤ Szczery portret podróży i zmagań autora, który może zainspirować innych.
⬤ Unikalne użycie języka i metafor, szczególnie związanych z wodą.
⬤ Bogata eksploracja tematów takich jak poczucie własnej wartości i uzdrowienie.

⬤ Graficzne i niepokojące treści, zwłaszcza dotyczące spotkań seksualnych i nadużyć.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają narrację za trudną do zrozumienia ze względu na jej chaotyczną strukturę i niefiltrowaną szczerość.
⬤ Przygnębiające tematy, które mogą sprawić, że niektórzy poczują się przytłoczeni lub niekomfortowo.
⬤ Krytyka charakteru i zachowania autorki, którą niektórzy postrzegają jako pochłoniętą sobą lub narcystyczną.
⬤ Mieszany odbiór, jeśli chodzi o głębię opowieści w porównaniu z wartością szokującą.

(na podstawie 278 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Chronology of Water: A Memoir

Zawartość książki:

To nie jest pamiętnik twojej matki.

W "Chronologii wody" Lidia Yuknavitch fachowo przeprowadza czytelnika przez kwestie płci, seksualności, przemocy i rodziny z punktu widzenia artystki, która przez całe życie pływała. Pisząc, która bada naturę samego pamiętnika, jej historia śledzi wpływ skrajnej żałoby na rozwijającą się seksualność młodej kobiety, którą niektórzy określają jako nietradycyjną ze względu na jej pociąg zarówno do mężczyzn, jak i kobiet.

Jej pojawienie się jako pisarki ewoluuje w tym samym czasie i zabiera narratorkę w podróż uzależnienia, autodestrukcji i ostatecznie przetrwania, które ostatecznie przybiera kształt miłości i macierzyństwa.