Ocena:

Książka „Christy Park” to pamiętnik składający się z 18 opowiadań odzwierciedlających wychowanie autora w stalowym miasteczku. Oddaje istotę życia w tamtych czasach, z wątkami nostalgii, humoru i wyzwań stojących przed autorem i jego rówieśnikami.
Zalety:Czytelnicy doceniają wciągającą i przystępną fabułę, humor przeplatający się z poważnymi tematami oraz szczery portret wyzwań, przed którymi stanął autor, szczególnie w przypadku uczniów-imigrantów. Nostalgiczne wspomnienia rezonują z wieloma, czyniąc tę lekturę zachwycającą i inspirującą.
Wady:Niektóre recenzje mogą sugerować ograniczony zakres, ponieważ koncentruje się na osobistych doświadczeniach, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom, chociaż nie podkreślono konkretnej krytyki.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Fragment opowiadania „Paydays”:
Trwała II wojna światowa i wszyscy przyczyniali się do wysiłku wojennego, w tym hutniczki. Wiele z nich pochodziło z małych miasteczek wokół Pittsburgha, więc wynajmowały pokój w Christy Park, by mieszkać w nim podczas tygodnia pracy i wracać do domu na weekend. Piękna panna DiMartini wynajmowała pokój w moim domu. W dni wypłaty przebierała się i wychodziła potańczyć do klubu nocnego w centrum miasta.
Pewnego dnia mama i tata byli poza domem. W pokoju panny DiMartini grała muzyka, więc zapukałem do jej drzwi i zapytałem, czy czegoś nie potrzebuje. Otworzyła drzwi, spojrzała na mnie, uśmiechnęła się i powiedziała, że nie, ale potem zapytała, czy umiem tańczyć. Była ubrana w błyszczącą czarną sukienkę i wyglądała jak gwiazda filmowa. Pamiętam, że tak się speszyłem, że powiedziałem jej: „Uwielbiam tańczyć, ale nie umiem”. Powiedziała, że mi pokaże, zdjęła obcasy, objęła mnie ramieniem i zaczęła mnie uczyć w korytarzu na piętrze. W radiu grała wolna piosenka, a ja rozpłynęłam się z jej ramion na podłogę.