The Filth Disease: Typhoid Fever and the Practices of Epidemiology in Victorian England
Dur brzuszny to choroba zakaźna przenoszona przez żywność i wodę, która była podstępna i wszechobecna w wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii. Była to jedna z najbardziej rozpowszechnionych chorób rewolucji przemysłowej. W epoce wiktoriańskiej istniał wyczuwalny niepokój społeczny związany z tą chorobą, bez wątpienia podsycany przez doniesienia medialne o poważnych epidemiach w całym kraju, ale także dlatego, że mąż królowej Wiktorii, książę Albert, zmarł na tę chorobę w 1861 roku. Ich syn i spadkobierca, książę Albert Edward, zachorował na tyfus dziesięć lat później, w 1871 roku.
The Filth Disease pokazuje, że tyfus znajdował się w centrum wielu krytycznych debat na temat zdrowia, nauki i zarządzania. Jak dowodzi książka, wiktoriańscy reformatorzy zdrowia publicznego, pracujący w rządzie centralnym i lokalnym, przedstawiali tyfus jako najbardziej palący problem zdrowia publicznego, aby przekonać lokalnych urzędników do wdrożenia infrastruktury sanitarnej w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób. W tym okresie brytyjscy epidemiolodzy odkryli, w jaki sposób dur brzuszny rozprzestrzenia się poprzez żywność i wodę, podważając długoletni pogląd, że dur brzuszny rozprzestrzenia się poprzez brud. W ten sposób wyłoniła się nowoczesna epidemiologia jako główna nauka o zdrowiu publicznym. Tyfus był w równym stopniu problemem społecznym i politycznym, co naukowym, a The Filth Disease stanowi uderzające przypomnienie kontekstu kulturowego, w jakim choroby zakaźne atakują populacje i jak naukowcy je badają.
JACOB STEERE-WILLIAMS jest profesorem nadzwyczajnym historii w College of Charleston.
