Chodzenie z duchami

Opinie czytelników

Pamiętnik Gabriela Byrne'a spotkał się z mieszanymi recenzjami, w których doceniono jego poetyckie walory i emocjonalną głębię, jednocześnie krytykując jego chaotyczną strukturę. Wielu czytelników uważa, że jego teksty są piękne i odnoszą się do irlandzkiego życia i osobistych doświadczeń, choć niektórzy pragną bardziej spójnej fabuły i osobistych szczegółów.

Pisarstwo opisywane jest jako liryczne, poetyckie i emocjonalnie rezonujące, a wielu czytelników czuje więź z autorem i docenia jego surową szczerość. Pamiętnik przywołuje żywe obrazy Irlandii i doświadczenia codziennych ludzi. Wielu czytelników uważa je również za ciepłe, pełne humoru i urocze.

Kilka recenzji wspomina o chaotyczności książki i braku wyraźnego przepływu, co czyni ją czasami mylącą. Niektórzy czytelnicy uważali, że zbyt mocno koncentruje się ona na mrocznych momentach, bez wystarczającej równowagi między radosnymi doświadczeniami, podczas gdy inni życzyli sobie więcej osobistych anegdot o jego związkach.

(na podstawie 141 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Walking with Ghosts

Zawartość książki:

"Nie popełnij błędu: Walking with Ghosts to arcydzieło. Książka, która skruszy nasze zmęczone serca. Jest na zmianę poetycka, poruszająca i bardzo zabawna. Znajdziesz ją na półce obok innych wspaniałych irlandzkich pamiętników, w tym tych autorstwa Franka McCourta, Nuali O'Faolain i Edny O'Brien." --Colum McCann.

Jako młody chłopiec dorastający na przedmieściach Dublina, Gabriel Byrne szukał schronienia w świecie wyobraźni wśród pól i wzgórz w pobliżu swojego domu, na skraju szybko wkraczającego miasta. Urodzony w rodzinie robotniczej i najstarszy z sześciorga dzieci, w dzieciństwie pragnął zostać księdzem. W wieku jedenastu lat Byrne przeprawił się przez Morze Irlandzkie, by wstąpić do seminarium duchownego w Anglii. Cztery lata później Byrne został wydalony i szybko powrócił do rodzinnego miasta. Tam podejmował dorywcze prace jako chłopiec na posyłki i robotnik w fabryce. W wolnym czasie odwiedzał kino, gdzie mógł być sam, a jednocześnie częścią tłumu. To tutaj mógł zacząć wyobrażać sobie życie poza szarym światem Irlandii lat 60-tych.

Rozkoszował się teatrem i poezją dublińskich ulic, zaludnionych postaciami tak ekscentrycznymi i niezwykłymi, jak każda z fikcji, tymi, którzy snują opowieść z bystrością i dowcipem. To przyjaciel zasugerował Byrne'owi dołączenie do amatorskiej grupy teatralnej, co na zawsze zmieniło jego życie i zapoczątkowało niezwykłą czterdziestoletnią karierę w filmie i teatrze. Poruszając się między zmysłowymi wspomnieniami z dzieciństwa w prawie już nieistniejącej Irlandii a refleksjami na temat sławy w Hollywood i na Broadwayu, Byrne odważnie opowiada także o swojej walce z uzależnieniem i ambiwalencji sławy.

Walking with Ghosts jest na zmianę przezabawny i łamiący serce, a także liryczny hołd dla ludzi i krajobrazów, które ostatecznie kształtują nasze losy.