Chodząc po ziemi: Pamiętnik

Opinie czytelników

Książka jest kroniką inspirującej podróży pani Diephof, która podróżuje po świecie, uosabiając pozytywne nastawienie i przygodę pomimo wyzwań fizycznych i ograniczeń finansowych. Narracja jest wciągająca i zachęca czytelników do realizowania własnych marzeń.

Książka jest inspirująca, przedstawiając silny wzór do naśladowania, który podchodzi do starzenia się z odwagą i wdziękiem. Oferuje prawdziwy obraz podróży, pełen wglądu w różne kultury. Czytelnicy doceniają ducha przygody autorki i radość, jaką przynosi jej historia.

Niektórzy mogą uznać doświadczenia autorki za zbyt uproszczone lub nieprzystające do rzeczywistości, a ci, którzy szukają bardziej ustrukturyzowanej narracji podróżniczej, mogą być rozczarowani swobodnym stylem.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Walking Over the Earth: A memoir

Zawartość książki:

"Oto kobieta w wieku 75 lat, podróżująca samotnie bez telefonu komórkowego, tylko z dwiema torbami, komputerem, z ograniczonym budżetem, która zatrzymuje się w domach ludzi, których nie zna, która idzie w dowolną stronę, w którą wieje wiatr, a ona siedzi tutaj przed nami".

Jako felietonistka i fotoreporterka Laureen Diephof relacjonowała najświeższe wiadomości dla agencji South County News, która obejmowała cztery gazety: Greenfield News, King City Rustler, Soledad Bee i Gonzales Tribune. Pisała również felietony "Reporters Notebook", "Tropics and Topics" i "The View from Here".

Przez pięć z tych lat była jedynym reporterem Soledad Bee i Gonzales Tribune. Laureen publikowała również artykuły dla gazet www.amcostarica.com, Pacifica Tribune, The Indian Ute Drum, Aptos Voice, Watsonville Pajaronian, magazynu Going Dutch wydawanego w Den Haag w Holandii i Pine River Times w Bayfield w Kolorado, a także dla publikacji internetowej www.benitolink.org.

Kiedy Laureen wróciła z rocznej podróży dookoła świata, dołączyła do AmeriCorps i pracowała jako koordynator wolontariuszy w Arts Council for Monterey County. Zarobione stypendium wykorzystała w Kambodży, gdzie mieszkała w buddyjskiej pagodzie z buddyjskimi mnichami i mniszkami.

Została felietonistką gazety Salinas Californian. Jedna z tych historii, "Siostry rodzą w odstępie dwóch minut", została podchwycona i opublikowana przez USA Today i blog Disneya www.babble.com.

Uczestniczyła w 2016 r. w bibliotece Johna Steinbecka, "Trailblazing Women's Series" i była prezentowana w wiadomościach telewizyjnych KSBW, islandzkiej telewizji krajowej i kambodżańskim talk show radiowym. Laureen posiada prywatną licencję pilota.