Chodź i idź, Molly Snow

Opinie czytelników

Książka „Come and Go, Molly Snow” autorstwa Mary Ann Taylor-Hall porusza tematy straty, żalu i piękna muzyki bluegrass. Przedstawia emocjonalną podróż matki radzącej sobie z tragiczną śmiercią córki, tkając narrację, która głęboko rezonuje z czytelnikami. Wiele recenzji podkreśla hipnotyzującą fabułę, emocjonalną głębię i przekonującą postać Carrie, głównej bohaterki. Niektórzy czytelnicy uważali jednak, że akcja toczy się powoli i trudno było im zaangażować się w narrację.

Pisarstwo opisywane jest jako piękne, hipnotyzujące i bogate w emocje. Postać Carrie jest przedstawiona jako silna i sympatyczna, a tematy straty i odporności są traktowane z głębią i wdziękiem. Książka jest zalecana dla klubów książki i oferuje wiele punktów do dyskusji, dzięki czemu jest cenioną lekturą dla wielu osób. Szczególnie dobrze rezonuje z matkami.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za powolną i trudną do zaangażowania, co prowadziło do braku połączenia lub zainteresowania. Kilka osób wspomniało, że nie mogło jej ukończyć ze względu na tempo, co sugeruje, że może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Come and Go, Molly Snow

Zawartość książki:

Wysoko oceniana pierwsza powieść Mary Ann Taylor-Hall, Come and Go, Molly Snow, przedstawia nam Carrie Marie Mullins, utalentowaną skrzypaczkę bluegrassową z Kentucky i wokalistkę zespołu Hawktown Road. Po przeprowadzce do Lexington, aby rozwijać swój talent, Carrie zostaje zauroczona liderem zespołu, Capem Dunlapem.

Jej romantyczne roztargnienie uniemożliwia Carrie uratowanie jej pięcioletniej córki, Molly, kiedy ta zjeżdża z podjazdu i zostaje zabita przez ciężarówkę. Ogarnięta żalem Carrie załamuje się. Cap znajduje Carrie w tym stanie i zabiera ją do Ona i Ruth Barkley, dwóch starszych sióstr mieszkających w starym domu na farmie.

To właśnie na farmie sióstr Carrie jest w stanie powoli pogodzić się z bólem serca i poczuciem winy z powodu śmierci Molly. Zbierając kawałki swojego rozbitego życia, Carrie czerpie z przyjaźni obu kobiet, swojej wewnętrznej siły i wreszcie uzdrawiającej mocy muzyki.