Chłopiec-uchodźca

Opinie czytelników

Pamiętnik dr Azimuddina przedstawia wstrząsającą podróż jego rodziny podczas wojny indyjsko-pakistańskiej w 1971 roku, podkreślając odporność, miłość i poświęcenie jego rodziców pośród tragedii wojny i wysiedleń. Narracja nie tylko opowiada o osobistych doświadczeniach, ale także podkreśla szersze kwestie, z którymi borykają się uchodźcy, przypominając w odpowiednim czasie o zdolności ludzkiego ducha do przetrwania i rozwoju pomimo niesprzyjających warunków.

Książka została dobrze przyjęta ze względu na wciągającą fabułę i głębię emocjonalną, ukazując podróż autora od dzieciństwa przez wojnę i status uchodźcy do zostania odnoszącym sukcesy chirurgiem. Czytelnicy doceniają szczere, neutralne spojrzenie na wydarzenia historyczne, żywe opisy i inspirację czerpaną z odporności rodziny autora. Podkreśla również tematy miłości, poświęcenia i znaczenia jedności rodziny podczas kryzysów, dając nadzieję uchodźcom i podkreślając ich potencjalny wkład w społeczeństwo.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że niektóre słowa użyte w książce mogą być trudne do zrozumienia, chociaż zamieszczono słowniczek. Kilku recenzentów wyraziło pragnienie bardziej szczegółowego kontekstu historycznego lub wspomniało, że narracja mogłaby zawierać więcej głosów lub perspektyw uchodźców. Ogólnie rzecz biorąc, krytyka ta nie umniejsza jednak znacząco pozytywnego odbioru książki.

(na podstawie 80 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Boy Refugee

Zawartość książki:

The Boy Refugee: A Memoir from a Long-Forgotten War to historia młodego chłopca-uchodźcy w następstwie wojny indyjsko-pakistańskiej z 1971 roku.

Opowieść ta stanowi kronikę jego ucieczki z ogarniętego wojną Bangladeszu do względnie bezpiecznego, otoczonego drutem kolczastym obozu internowania u podnóża Himalajów, jego codziennego życia jako cywilnego jeńca wojennego oraz jego tysiącmilowej, dwuletniej podróży powrotnej do Pakistanu.