Chłopiec, który widział naprawdę: uświęcona klasyka zjawisk paranormalnych

Opinie czytelników

Książka przedstawia pamiętnik młodego chłopca z wiktoriańskiej Anglii, który doświadcza świata poprzez swoją zdolność widzenia duchów i aur. Czytelnicy uważają ją za wnikliwą, uroczą i wzbogacającą, przynoszącą świeże spojrzenie na duchowość i niewinność dzieciństwa. Podczas gdy pisanie jest wciągające, niektórzy uważają, że druga część utknęła w martwym punkcie i jest nieco mniej wciągająca.

⬤ Wnikliwa i pouczająca, łącząca wiedzę duchową z osobistymi doświadczeniami.
⬤ Odświeżająca perspektywa z niewinnego punktu widzenia dziecka.
⬤ Wciągająca i zabawna, dzięki czemu trudno ją odłożyć.
⬤ Pomaga czytelnikom ponownie połączyć się z ich własnymi duchowymi uczuciami i doświadczeniami.
⬤ Zapewnia unikalny obraz wiktoriańskiego społeczeństwa i dynamiki rodzinnej.
⬤ Autentyczny ton oddaje szczere emocje i myśli chłopca.

⬤ Druga część książki staje się mniej wciągająca, a niektóre listy nie są już tak urzekające.
⬤ Staroświecki język może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy recenzenci życzyliby sobie więcej treści, czując, że chcieliby więcej.
⬤ Wprowadzone przez autora poprawki do wpisów w dzienniku odjęły mu oryginalnego uroku.

(na podstawie 130 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Boy Who Saw True: The Time-Honoured Classic of the Paranormal

Zawartość książki:

Oparta na zapiskach z pamiętnika młodego wiktoriańskiego pisarza obdarzonego niezwykłym nadprzyrodzonym talentem, jest to naiwna, wnikliwa, zabawna i poruszająca opowieść o przedwcześnie dojrzałym młodym jasnowidzu.

Urodzony z niesamowitymi mocami, anonimowy autor mógł widzieć aury i duchy, ale nie zdawał sobie sprawy, że inni ludzie nie byli podobnie uzdolnieni. Ta niezwykła książka stała się paranormalną klasyką".