Chłopiec, który uwielbia lizać wiatr

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Boy Who Loves to Lick the Wind

Zawartość książki:

Chłopiec z sąsiedztwa uwielbia lizać wiatr.

„Powinieneś spróbować”, mówi jego mama. „Najlepsze wiatry są na plaży”. ”

I tak zaczyna się niesamowite popołudnie nad morzem dla dwóch chłopców. Jeden nie zawsze mówi słowami i lubi rzucać kamieniami, a drugi lubi zbierać muszle i budować zamki z piasku. Ale morze działa swoją magią i pod koniec dnia chłopcy odkrywają, że obaj uwielbiają lizać wiatr - razem.

Wzruszająca historia przyjaźni, opowiedziana i zilustrowana z ciepłem i empatią.

Czy kiedykolwiek spędziłeś dzień na plaży z przyjacielem?

Albo w innym miejscu, w którym uwielbiasz przebywać?

Dwaj chłopcy w tej historii spędzają razem cudowny czas, pluskając się i wirując, tańcząc i krzycząc oraz, oczywiście, liżąc wiatr!

Tak jak chłopcy wyglądają inaczej (na przykład jeden ma ciemne włosy, a drugi jasne) - i oni

lubią różne rzeczy (jeden lubi budować zamki, a drugi woli wrzucać kamienie do morza) - ich mózgi są różne.

morza) - ich mózgi też się różnią. Po prostu nie widzimy tej różnicy.

Chłopiec z sąsiedztwa jest autystyczny, co oznacza, że widzi, słyszy, rozumie i wchodzi w interakcje ze światem w inny sposób. Często nosi ochronniki słuchu, ponieważ niektóre dźwięki mogą ranić jego uszy. Nie zawsze używa słów do komunikacji, ale ma inne sposoby, aby powiedzieć nam, jak się czuje,

Przyjaźń integracyjna: Historia obraca się wokół dwóch chłopców o różnych cechach i zainteresowaniach, podkreślając piękno przyjaźni, która wykracza poza różnice.

Eksploracja neuroróżnorodności: Wprowadza koncepcję neuroróżnorodności, przedstawiając jednego z chłopców jako autystę, podkreślając, że mózg każdego człowieka działa w wyjątkowy sposób, nawet jeśli te różnice nie są od razu widoczne.

Wrażliwość sensoryczna: Korzystanie przez autystycznego chłopca z ochronników słuchu odzwierciedla jego wrażliwość na pewne dźwięki, zapewniając wgląd w wyzwania, przed którymi stoją osoby z wrażliwością sensoryczną.

Komunikacja poza słowami: Narracja pokazuje, że komunikacja wykracza poza język werbalny, ponieważ autystyczny chłopiec wyraża siebie za pomocą alternatywnych środków, a jego przyjaciel chętnie uczy się tego „specjalnego języka”.

Zachęcanie do zrozumienia: Historia zachęca czytelników do zaakceptowania różnorodności, odnosząc się do potencjalnej znajomości autyzmu lub wprowadzając tę koncepcję po raz pierwszy, wspierając poczucie ciekawości i zrozumienia różnych sposobów doświadczania świata.