Chłopcy z okrętu wojennego Północna Karolina

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową i szczerą relację z życia na pokładzie USS North Carolina podczas II wojny światowej, podkreślając osobiste historie marynarzy, którzy służyli. Oddaje ducha koleżeństwa i znaczenie wkładu okrętu w wysiłek wojenny, dzięki czemu jest odpowiednim hołdem dla weteranów. Chociaż oferuje bogate narracje, które ożywiają historię, niektórzy czytelnicy zauważyli błędy rzeczowe i kwestie związane z językiem autora, które uznali za nieprzemyślane.

⬤ Dogłębnie zbadana z osobistymi historiami, które rezonują
⬤ ożywia wydarzenia historyczne
⬤ wywołuje dumę i uznanie dla weteranów
⬤ cenna dla zrozumienia indywidualnych doświadczeń podczas II wojny światowej
⬤ dobrze skonstruowana i łatwa w czytaniu.

⬤ Zawiera nieścisłości faktograficzne i drobne błędy
⬤ niektórzy czytelnicy uznali użycie terminu „chłopcy” w odniesieniu do marynarzy za brak szacunku
⬤ nie wszystkie historie z życia codziennego lub znaczących bitew zostały uwzględnione
⬤ niektórzy sugerują, że brakuje jej głębi w porównaniu z innymi książkami o historii wojskowości.

(na podstawie 74 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Boys of the Battleship North Carolina

Zawartość książki:

Historia pancernika USS North Carolina opowiedziana oczami ludzi, którzy służyli na nim podczas II wojny światowej.

11 lipca 1942 roku USS North Carolina wpłynął do Pearl Harbor. Był to wspaniały okręt - pierwszy w nowej klasie pancerników, jednocześnie monstrualny i szybki. Był długi na dwa i pół boiska do piłki nożnej i tak szeroki, że ledwo mógł przepłynąć przez Kanał Panamski w drodze na Hawaje. W dowolnym momencie na okręcie pracowało 2339 marynarzy - łącznie ponad 7000 w ciągu sześciu lat służby. Gdy okręt wpłynął do spustoszonego portu, mijając wraki zatopionych amerykańskich okrętów, morale ludzi w ocalałej flocie Pacyfiku wzrosło. Nieco ponad dwa lata wcześniej ponad 57 000 osób zgromadziło się w Brooklyn Navy Yard w dniu wodowania okrętu. Podczas okresu "shakedown" okręt wielokrotnie powracał do tej samej stoczni w celu wprowadzenia poprawek i modyfikacji. Wielu nowojorczyków, w tym komentator radiowy Walter Winchell, często było świadkami wchodzenia i wychodzenia statku z portu w Nowym Jorku i zaczęło nazywać go "Showboat". Chociaż była to imponująca konstrukcja, była czymś więcej niż tylko łodzią pokazową. Po przybyciu do Pearl Harbor brał udział w około 50 bitwach w niemal każdej kampanii na Pacyfiku, od Guadalcanal po Zatokę Tokijską.

W 1960 roku, kiedy marynarka ogłosiła zamiar złomowania okrętu, mieszkańcy Karoliny Północnej, w tym niezliczona liczba uczniów, zebrali ponad 330 000 dolarów, aby sprowadzić okręt do Wilmington w Karolinie Północnej i zachować go jako stanowy pomnik wojenny. W tej książce Ramsey opowiada historię pancernika oczami ludzi, którzy na nim służyli. Po przeprowadzeniu badań na temat statku w Archiwach Narodowych w 2000 roku, Ramsey spędziła sześć dni pomagając personelowi pomnika skompilować archiwum żywej historii osobistych wywiadów przeprowadzonych z ocalałymi członkami załogi, którzy uczestniczyli w corocznym zjeździe statku. Zafascynowały ją historie opowiadane przez tych ludzi. Przez kilka następnych lat kontynuowała rozmowy z mężczyznami, aby rozwinąć ich historie. Rezultatem jest niniejsza opowieść o jednym z najbardziej odznaczonych amerykańskich pancerników podczas II wojny światowej, widziana oczami młodych marynarzy, którzy dojrzewali jako mężczyźni podczas obsadzania tej pływającej fortecy. Jak Ramsey pisze we wstępie: "Marynarze znają różnicę między bajką a morską opowieścią. Bajka zaczyna się "Dawno, dawno temu". Morska opowieść zaczyna się po prostu: "To nie są bzdury". Ta książka to morska opowieść".