Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Boys and Girls Forever” autorstwa Alison Lurie oferuje naukową eksplorację literatury dziecięcej i autorów stojących za klasycznymi dziełami. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą książkę za żywe dyskusje i wgląd w życie autorów i ich wkład literacki, inni krytykują ją za to, że jest niezorganizowana, brakuje jej głębi i nie obejmuje szerszego zakresu autorów. Kontrast między doświadczeniami czytelników podkreśla potencjalną atrakcyjność książki, a także jej istotne wady.
Zalety:⬤ Angażujący i konwersacyjny styl pisania, który jest dostępny dla szerokiego grona odbiorców.
⬤ Oferuje interesujący wgląd w życie klasycznych autorów dziecięcych i ich dzieł.
⬤ Zapewnia zrównoważoną perspektywę na literaturę dziecięcą, w tym wkład amerykański i europejski.
⬤ Podkreśla radykalne aspekty tego, co często postrzegane jest jako „słodkie i sentymentalne” książki dla dzieci.
⬤ Zawiera obszerną bibliografię zasobów na ten temat.
Wady:⬤ Książka nie jest uporządkowana i brakuje jej wspólnego tematu.
⬤ Krytyczne eseje na temat konkretnych autorów mogą wydawać się powierzchowne, a niektóre dyskusje mogą wydawać się wypełniaczami.
⬤ Pominięto ważnych autorów dziecięcych.
⬤ Niektóre rozdziały są uważane za słabe i pośpieszne, szczególnie te dotyczące ilustracji i niektórych autorów.
⬤ Opisy ilustracji są nieadekwatne bez rzeczywistych wizualizacji.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Boys and Girls Forever: Children's Classics from Cinderella to Harry Potter
Zawartość książki:
Czy niektórzy z najbardziej utalentowanych autorów książek dla dzieci na świecie sami są dziećmi? W tej wciągającej serii esejów nagrodzona Pulitzerem autorka Alison Lurie rozważa tę teorię, badając klasyki dziecięce z wielu epok i odnosząc je do autorów, którzy je napisali, w tym autorki Małych kobietek Louisy May Alcott i autora Czarnoksiężnika z krainy Oz Franka Bauma, a także Dr.
Seussa i Salmana Rushdiego. Analizując tych i wielu innych autorów, Lurie pokazuje, w jaki sposób ci utalentowani pisarze wykorzystali literaturę dziecięcą do przekształcenia smutku, nostalgii i zmagań z własnymi doświadczeniami.
