China and Postsocialist Anthropology: Theorizing Power and Society after Communism
Chiny i postsocjalistyczna antropologia stosuje wnioski wyciągnięte z socjalistycznego zarządzania, zwłaszcza w Chinach, do sfery teorii społecznej. Rządy socjalistyczne wyraźnie czerpią z różnych aspektów teorii marksistowskiej, a tym samym bezpośrednio oświetlają kwestie tak różnorodne, jak teoretyzowanie władzy, wyobrażanie sobie relacji między ciągłością a nieciągłością w procesie historycznym, wykorzystywanie kategorii „polityczności” w pisaniu o kulturze i społeczeństwie oraz konceptualizowanie kategorii takich jak klasa, państwo, rynek i obywatelstwo.
Wiele z najbardziej destrukcyjnych epizodów socjalistycznego zarządzania można powiązać z dwoma głównymi tematami maoizmu i marksizmu: holistyczną koncepcją społeczeństwa oraz pozytywną oceną upolitycznienia (w formie konfliktu, walki i politycznej opozycyjności). Oba tematy odgrywają ważną rolę w praktycznym sprawowaniu rządów socjalistycznych i w tym procesie generują szereg powiązanych podtematów lub logiki socjalistycznej.
Te dwa nadrzędne tematy łączą się w praktyce i koncepcji rewolucji socjalistycznej - walki zbrojnej, która przekształca społeczeństwo z jednej całościowej formy (kapitalizmu) w inną (socjalizm). Chiny i postsocjalistyczna antropologia bada i rozwija formy teoretyzowania na temat społeczeństwa i polityki, które unikają nadmiernego upolitycznienia, holistycznego języka, metafor, założeń i logiki tak powszechnych w socjalistycznym zarządzaniu.