Chiński buddyzm ezoteryczny: Amoghavajra, elita rządząca i pojawienie się tradycji

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Chinese Esoteric Buddhism: Amoghavajra, the Ruling Elite, and the Emergence of a Tradition

Zawartość książki:

Powszechnie uważa się, że chiński buddyzm ezoteryczny został ustanowiony jako odrębna i zinstytucjonalizowana szkoła buddyjska w VIII-wiecznych Chinach przez "Trzech Wielkich Mistrzów Kaiyuan" - Śubhākarasiṃha, Vajrabodhi i Amoghavajra.

Geoffrey C. Goble przedstawia innowacyjny opis powstania tradycji, który rzuca nowe światło na struktury i tradycje, które ukształtowały jej instytucjonalizację.

Goble skupia się na Amoghavajrze (704-774), twierdząc, że był on centralną postacią w szybkim rozwoju buddyzmu ezoterycznego w Chinach dynastii Tang, a pozostali dwaj "patriarchowie" są znani głównie dzięki naukom i pismom Amoghavajry. Przedstawia on biblijne, mitologiczne i praktyczne aspekty chińskiego buddyzmu ezoterycznego w VIII wieku i umieszcza je w kontekście historycznym, w którym działał Amoghavajra. Opowiadając historię wzrostu znaczenia Amoghawadżry i związanej z tym instytucjonalizacji buddyzmu ezoterycznego w Chinach, Goble dowodzi, że ewolucja tej tradycji opierała się na pismach indyjskich i praktycznych normach, a nie była produktem świadomej adaptacji do chińskiego środowiska kulturowego.

Udowadnia, że buddyzm ezoteryczny był wykorzystywany przez chińskich władców do pokonania rywali wojskowych i politycznych. Opierając się na uważnej lekturze szerokiej gamy źródeł tekstowych, wcześniej niewykorzystanych przez anglojęzyczne badania, książka ta obala wiele założeń dotyczących początków chińskiego buddyzmu ezoterycznego.