China's Political Economy in the XI Jinping Epoch: Domestic and Global Dimensions
Książka ta przedstawia świeże spojrzenie na chińską ekonomię polityczną w kluczowym punkcie zwrotnym. W obliczu bardziej konkurencyjnego środowiska międzynarodowego, chińskie reformy przesunęły się z wcześniejszego nacisku na liberalizację gospodarczą i decentralizację polityczną w kierunku ściślej zorganizowanej, scentralizowanej formy socjalizmu państwowego.
Energiczna reakcja fiskalna państwa partyjnego na globalny kryzys finansowy (2008-2009) pozostawiła kraj ze znacznie lepszą infrastrukturą i większym poczuciem narodowej pewności siebie. Bardziej monokratyczne przywództwo centralne podwoiło wysiłki na rzecz walki z ubóstwem i zanieczyszczeniem, promowania innowacji technologicznych, a jednocześnie rygorystycznego egzekwowania konsensusu ideologicznego, lojalności politycznej i walki z korupcją. Działo się to w międzynarodowym kontekście spowolnienia handlu i nacjonalistycznego sprzeciwu wobec „globalizacji”, w tym przede wszystkim dwustronnej polaryzacji chińsko-amerykańskiej.
Podczas gdy Chiny były jednym z najbardziej zagorzałych zwolenników i beneficjentów globalizacji, rozpoczynająca się wojna handlowa „oddzielenie” pobudziło ruch w kierunku gospodarczej i technologicznej samowystarczalności. Zwrócenie się do wewnątrz rywalizuje jednak z konkurencyjnym impulsem do bardziej energicznego zaangażowania w świecie.
Jest to najbardziej widoczne w inicjatywie Pasa i Szlaku, która napędza budowę ogromnej infrastruktury w Azji Środkowej oraz na morskich peryferiach Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Pomimo spowolnienia wzrostu i dużego zadłużenia, szybkie wyjście z epidemii Covid-19 pozostawia Chiny w stosunkowo silnej pozycji gospodarczej.
