Ocena:
Książka Alison Milbank oferuje dogłębną krytyczną eksplorację teologicznych wpływów Chestertona i Tolkiena na ich pisma. Przedstawia wnikliwą analizę, jednocześnie poruszając się po niuansach ich wiary rzymskokatolickiej. Jednak wysoka cena książki jest znaczącym czynnikiem odstraszającym potencjalnych czytelników.
Zalety:⬤ Błyskotliwa i wnikliwa analiza teologicznych wpływów Chestertona i Tolkiena.
⬤ Pomyślnie łączy ich dzieła z kontekstem historycznym i ramami teologicznymi.
⬤ Wysoce czytelna i naukowa, co czyni ją niezbędną dla przyszłych badaczy.
⬤ Wypełnia lukę w literaturze akademickiej na temat autorów.
⬤ Wysoka cena (94 USD), która czyni ją niedostępną dla wielu czytelników.
⬤ Obecnie dostępna tylko w twardej oprawie, a niektórzy czytelnicy sugerują oczekiwanie na wydanie w miękkiej oprawie.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Chesterton and Tolkien as Theologians: The Fantasy of the Real
Książka ta poważnie traktuje Chestertonowską "teologię naturalną" poprzez baśnie jako projekt teologiczny odpowiedni dla intelektualnej próby powrotu do wiary w czasach świeckich. Argumentuje, że fikcja Tolkiena ma sens również jako dzieło katolickiego pisarza przesiąkniętego ideami Chestertona i podzielającego jego literacko-teologiczną poetykę.
Podczas gdy wiele tekstów na temat fantastyki religijnej szybko przechodzi do mówienia o cudowności, Milbank pokazuje, że musi to być ciężko wywalczone i że Chesterton jest bardziej podobny do modernistycznych pisarzy z początku XX wieku, którzy czuli się dość oderwani od przeszłości. Jego ulubione tropy paradoksu, defamiliaryzacji i groteski mają wiele wspólnego z pisarzami takimi jak T.S. Eliot, Ezra Pound i James Joyce oraz ich wykorzystaniem demotycznej i "mitycznej metody".
Wykorzystując retorykę literacką Chestertona jako ramę, książka ma na celu nakreślenie odkupieńczej poetyki, która najpierw oddziela czytelnika od jego nawykowego postrzegania świata, następnie dramatyzuje jego samoalienację poprzez groteskę, a następnie odnajduje w tej alienacji rodzaj pharmakonu poprzez paradoks i przyjęcie różnicy. Następnym krokiem jest zmiana wizji świata poza jaźnią poprzez magię, która, paradoksalnie, jest środkiem, dzięki któremu można ponownie połączyć się ze światem fizycznym i usunąć fetyszyzm i utowarowienie przedmiotu. Chestertonowska teologia daru jest środkiem, dzięki któremu magia staje się realna, a ludzie i rzeczy wchodzą we wzajemne relacje, które ponownie łączą ich z boskością.
