Cherry Hill: Wychowywanie czarnoskórych dzieci w Jim Crow Baltimore

Opinie czytelników

Książka jest nostalgiczną i pouczającą relacją z życia w Cherry Hill, w szczególności skupiającą się na doświadczeniach z dzieciństwa jej mieszkańców. Podkreśla historię społeczności i znaczący wkład jej członków, jednocześnie odnosząc się do historycznego kontekstu segregacji rasowej. Czytelnicy doceniają dobrze zbadaną treść, która rezonuje z ich własnymi wspomnieniami, chociaż niektórzy uważają, że niektóre sekcje przytłaczają statystykami.

Wielu czytelników stwierdziło, że książka jest przyjemna i można się z nią utożsamić, zwłaszcza ci, którzy od dzieciństwa są związani z Cherry Hill. Zapewnia dobrze zbadane historyczne spostrzeżenia, wywołuje silne emocje i dzieli się poczuciem ducha społeczności. Szczególnie doceniono osobiste relacje i nostalgiczne elementy.

Niektórzy czytelnicy uważali, że początkowe rozdziały były gęste od informacji historycznych i geograficznych, przez co trudno było się w nie zaangażować. Ponadto późniejsze rozdziały zawierały przytłaczające informacje statystyczne, które mogły utrudnić czytanie.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cherry Hill: Raising Successful Black Children in Jim Crow Baltimore

Zawartość książki:

Zanim Opie zamieszkał w Mayberry, Beaver i Wally w Mayfield, a Betty, Bud i Kathy w Springfield, tysiące małych czarnoskórych dzieci doświadczyło tej samej jakości życia w Cherry Hill, planowanej po II wojnie światowej podmiejskiej społeczności obejmującej publiczny projekt mieszkaniowy na południowo-wschodnim półwyspie Baltimore City.

Dzieci te miały poczucie bycia kochanymi, wolnymi, bezpiecznymi, a przede wszystkim miały przestrzeń, której potrzebowały, aby się rozciągnąć i cieszyć życiem w małym mieście. Mogły bawić się całymi dniami ze swoimi przyjaciółmi, jeździć na łyżwach i rowerach po całym mieście, a także gonić ciężarówkę z lodami, z napomnieniem, aby wrócić do domu, zanim zapalą się światła uliczne.

Autorka była jednym z tych dzieci i zebrała około sześćdziesięciu swoich rówieśników z Cherry Hill, aby podzielić się tym, jak wyglądało ich życie w tym, co znają jako wyjątkowe miejsce i czas.