Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest zbiorem wciągających krótkich artykułów autorstwa pisarza przygodowego Laurence'a Gonzalesa, który pięknie oddaje życie i tragiczne historie żądnych przygód osób. Jego styl pisania jest opisywany jako poetycki i emocjonalny, z silnym naciskiem na znaczące, ale często niejasne wydarzenia.
Zalety:Wciągająca fabuła, mistrzowska proza, która łączy przygodę i emocje, tworzy głębokie więzi z bohaterami i wywołuje silne uczucia. Autor jest porównywany do doświadczonych pisarzy literatury faktu, co wskazuje na wysoką jakość treści i stylu.
Wady:W recenzji nie wymieniono żadnych konkretnych wad, ale wpływ emocjonalny może nie być odpowiedni dla wszystkich czytelników.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Chemistry of Fire: Essays
Zawartość książki:
W 1989 roku Laurence Gonzales był młodym pisarzem ze swoją pierwszą książką esejów, The Still Point, właśnie opublikowaną przez University of Arkansas Press. Wyobraź sobie jego zaskoczenie, gdy pewnego zimowego dnia otrzymał list od Kurta Vonneguta. "Doskonałość twojego pisania i głębia twoich reportaży w pewien sposób mnie zasmuciły" - napisał Vonnegut - "przypominając mi po raz kolejny, jak mały głos mają fakty i rozum w tej erze owiniętego wokół, mega-decybelowego rock-and-rolla".
Kilka książek, wiele artykułów i rosnąca lista nagród później, Gonzales - znany z doprowadzania nas do ekscytujących skrajności - wciąż pisze z doskonałością i głębią. W tej najnowszej kolekcji przechodzimy od szczytu góry Waszyngton i "najgorszej pogody na świecie" do 12 000 stóp pod oceanem, gdzie oficer wywiadu marynarki wojennej odkrywa Titanica za pomocą rządowego sprzętu szpiegowskiego. Doświadczamy nocnych szturmów 82 Dywizji Powietrznodesantowej, dynamitowania 100-metrowej pokrywy śnieżnej na Going-to-the-Sun Road w Parku Narodowym Glacier, podróży na Międzynarodową Stację Kosmiczną, katastrofy samolotu pasażerskiego na dnie Everglades i nie tylko.
University of Arkansas Press z dumą wprowadza te historie w nową erę, historie, które, podobnie jak w przypadku całej pracy Gonzalesa, "dość śpiewają własnym głosem". ( Chicago Sun-Times )
