Chemia i aktywność biologiczna iwermektyny

Oryginalny tytuł:

Chemistry and Biological Activities of Ivermectin

Zawartość książki:

CHEMIA I AKTYWNOŚĆ BIOLOGICZNA IWERMEKTYNY.

Książka koncentruje się na biologicznej aktywności iwermektyny, a także na znaczącej globalnej użyteczności IVM od czasu jej pierwszego zastosowania około 35 lat temu.

Iwermektyna (IVM) to "cudowny lek" zawierający w swojej strukturze 16-członowy makrocykliczny układ pierścieni laktonowych i pochodzący z rodziny awermektyn. Został on wyizolowany w wyniku fermentacji mikroorganizmu glebowego Streptomyces avermitilis przez Satoshi Omurę w 1960 roku i zbadany przez Williama C. Campbella w 1981 roku, co pozwoliło na jego leczenie onchocerciasis (ślepoty rzecznej) w Afryce. Obaj naukowcy otrzymali następnie Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 2015 roku. Został on zatwierdzony przez FDA w 1997 r. do leczenia strongyloidiozy i świerzbu skórnego u pacjentów z AIDS. Następnie IVM przyciągnął ogromną uwagę społeczności naukowej i był wykorzystywany do różnych celów, w tym jako inhibitor wirusa sprawczego (SARS-CoV-2).

Głównym celem tego tomu jest skupienie się na chemii i aktywności biologicznej iwermektyny. Rozdziały zostały ułożone w sposób systematyczny, począwszy od tła historycznego i syntezy IVM po aspekty farmakologiczne i środowiskowe, a następnie różnorodne zastosowania. Chociaż stosowanie iwermektyny w leczeniu COVID-19 pozostaje przedmiotem badań i kontrowersji, jeden z rozdziałów jest poświęcony jej zastosowaniu. Szczegółowo omówiono działanie przeciwpasożytnicze, przeciwmalaryczne, przeciwnowotworowe i przeciwzapalne IVM. Pokrótce opisano przeciwrobaczą i owadobójczą rolę IVM, a także kilka przypadków zastosowania IVM w dermatologii.

Odbiorcy

Badacze, naukowcy i studenci podyplomowi pracujący w dziedzinie syntezy organicznej, chemii medycznej, nauk medycznych, farmacji, biotechnologii i nauk biomedycznych.