Chcę porozmawiać: Dorastanie w Lunenburg, Vermont, 1920-1940

Opinie czytelników

Książka jest kroniką życia Sylvii Worthley i jej rodziny przez trzy pokolenia w wiejskim Vermont. Dzięki szczegółowym wspomnieniom i wkładowi redakcyjnemu jej córki, przedstawia żywy obraz ich doświadczeń, wyzwań i kultury wczesnych lat 1900 w Vermont.

Narracja jest bogata w szczegóły i żywo opisuje wiejskie życie i historię z kobiecej perspektywy. Zawiera interesujące anegdoty na temat życia rodzinnego, odporności i umiejętności społecznych. Książka zawiera zabytkowe fotografie i poezję, co wzmacnia jej związek z przeszłością. Redakcja i proza Sherry Horton są chwalone za stworzenie płynnej, wciągającej narracji.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać skupienie się na historiach rodzinnych i z dzieciństwa za ograniczające, jeśli oczekują szerszego kontekstu historycznego lub bardziej zróżnicowanych narracji. Emocjonalny ton może być nostalgiczny, co nie każdemu może przypaść do gustu.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Want to Talk: Growing Up in Lunenburg, Vermont, 1920-1940

Zawartość książki:

Krótko po tym, jak Sylvia Worthley skończyła osiemdziesiąt dwa lata, wezwała swoją córkę Sherry Horton do swojego mieszkania.

Z wyprostowanym kręgosłupem i rękami złożonymi na kolanach, Worthley oznajmiła: „Chcę dowiedzieć się, jak to było dorastać w Lunenburg w stanie Vermont. Pomożesz mi?”.

„W ciągu następnych kilku tygodni Worthley spędziła dziesiątki godzin opowiadając o swoim dzieciństwie, podczas gdy Horton nagrywał rozmowy i robił staranne notatki. Miło wspominając wydarzenia z dzieciństwa, Worthley rozpłakała się tylko wtedy, gdy po raz pierwszy opisała na głos śmierć swojej matki w 1933 roku, kiedy Worthley miała zaledwie dwanaście lat. Horton chętnie słuchała wszystkiego, co jej matka mówiła o trzech pokoleniach kobiet, które były przed nią, o tym, jak żyły na pagórkowatych, odległych rodzinnych farmach podczas burzliwych dekad Wielkiego Kryzysu i początku II wojny światowej.

Książka „I Want to Talk”, będąca wynikiem kompilacji tych nagranych rozmów i notatek, opowiada historię rodziny i wioski w północno-wschodnim Vermont w latach 1920-1940. Ten portret wiejskiego życia w Nowej Anglii jest wzbogacony licznymi fotografiami dostarczonymi zarówno przez rodzinę, jak i przez lokalne grupy skupione na historii Lunenburg w stanie Vermont.