Charlotte Bront at the Anthropocene
W tej książce Shawna Ross dowodzi, że Charlotte Bront była uważnym świadkiem antropocenu i stworzyła jeden z pierwszych literackich ekosystemów ożywionych zmianami środowiskowymi spowodowanymi przez człowieka.
Bront połączyła swoje osobiste doświadczenia, wiedzę naukową i umiejętności narracyjne, aby udokumentować zmiany środowiskowe w swoich przedstawieniach wrzosowisk, dolin, wiosek i miast oraz procesów, które je zakłóciły, w tym wyginięcia, wylesiania, industrializacji i urbanizacji. Zestawiając bliskie lektury fikcji Bront z wiktoriańską i współczesną literaturą naukową, a także z pismami członków rodziny Bront, Ross ujawnia znaczenie opowiadania historii dla zrozumienia, w jaki sposób ludzkie zachowania przyczyniają się do niestabilności środowiska i dlaczego opieramy się zmianie naszych destrukcyjnych nawyków.
Ostatecznie, trwające całe życie zaangażowanie Bront w nie-ludzki świat oferuje pięć potężnych strategii radzenia sobie z kryzysami ekologicznymi: uważne obserwowanie zniszczenia, pisanie o nim bez wahania, wykorzystywanie tych doświadczeń poprzez kwestionowanie i redefiniowanie toksycznych definicji człowieka oraz opłakiwanie zmarłych, a wszystko to bez zapominania o opiece nad żywymi.
