Charles Rennie Mackintosh i sztuka czwórki

Opinie czytelników

Książka jest pięknie ilustrowaną i dobrze zbadaną eksploracją szkockich artystów, w szczególności skupiającą się na Szkole Glasgow i jej wpływowych postaciach. Dostarcza zarówno treści informacyjnych, jak i atrakcyjnych wizualnie obrazów, co czyni ją godną polecenia lekturą dla entuzjastów sztuki. Jednak niektóre recenzje wspominają o kwestiach związanych z jakością obrazu i postrzeganym brakiem uznania dla ostatnich kobiecych perspektyw w ruchu artystycznym.

Dobrze zilustrowana i zbadana, piękne fotografie, przejrzysty tekst, świetne odniesienie do szkoły Glasgow, wyczerpujące opisy artystów, oszałamiające wizualnie, dobra opcja na prezent.

Niektóre obrazy są słabej jakości, pozbawione szczegółów, a autor odrzuca współczesne kobiece poglądy na znaczenie artystów.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Charles Rennie Mackintosh and the Art of the Four

Zawartość książki:

Zanurz się w świat Charlesa Rennie Mackintosha i jego rówieśników wyszkolonych w Glasgow School of Art, którzy stworzyli unikalną i odrębną wizję zarówno w sztuce, jak i architekturze pod koniec epoki wiktoriańskiej. Styl Glasgow to nazwa nadana twórczości grupy młodych projektantów i architektów pracujących w Glasgow w latach 1890-1914.

W jego centrum znajdowała się czwórka młodych przyjaciół, którzy szkolili się w Glasgow School of Art, dwóch architektów i dwóch artystów - Charles Rennie Mackintosh, Herbert MacNair, Margaret Macdonald i Frances Macdonald - którzy byli po prostu znani przez swoich przyjaciół i współczesnych jako "Czwórka". Ich praca była osobistą wizją w nowym międzynarodowym stylu lat 90-tych XIX wieku, Art Nouveau, i jest prawdopodobnie najbardziej znana z architektury i mebli Mackintosha.

Ale u podstaw tego nowego stylu leżał język graficzny, który wszyscy czterej dzielili. Charles Rennie Mackintosh and the Art of The Four przedstawia najbardziej spójną historię tej ważnej grupy, koncentrując się na całości ich artystycznych obrazów i twórczości, daleko wykraczając poza najbardziej znane prace z lat 90-tych XIX wieku i przedstawiając stale zmieniające się relacje między artystami i ich dziełami.