Charles Lee - Ja przed krajem

Opinie czytelników

Książka „Self Before Country” autorstwa Dominicka Mazzagettiego oferuje dogłębną, zniuansowaną analizę Charlesa Lee, kontrowersyjnej postaci amerykańskiej wojny o niepodległość. Podważa ona wcześniejsze narracje na temat charakteru i działań Lee, przedstawiając go jako złożoną jednostkę, której motywacje i lojalność są otwarte na interpretacje. Praca ta łączy szczegółowe relacje historyczne z analizą postaci, choć niektórzy czytelnicy uważają, że częściowo brakuje jej kompleksowego tła.

Wielu recenzentów doceniło dogłębne badania i nowe spostrzeżenia na temat Charlesa Lee, prezentujące inną narrację niż wcześniej dostępna. Książka opisywana jest jako wciągająca lektura, która jest dobrze skonstruowana i oferuje interesującą ewolucję postaci. Jest chwalona za rzucenie światła na życie i karierę wojskową Lee, jednocześnie zmuszając czytelników do zastanowienia się nad złożonymi kwestiami historycznymi.

Krytycy zauważają, że książka może czasami popadać w ranting, nie utrzymując neutralnego tonu w porównaniu do innych biografii. Niektóre sekcje mogą wydawać się powolne ze względu na zagęszczenie informacji, a kilku czytelników uważa, że brakuje wystarczającego tła na temat wczesnego życia i motywacji Lee. Ponadto wspomniano o chęci bardziej szczegółowego zbadania konkretnych starć w karierze wojskowej Lee.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Charles Lee - Self Before Country

Zawartość książki:

Dominick Mazzagetti przedstawia wciągający opis życia Charlesa Lee, zapomnianego człowieka rewolucji amerykańskiej. Historia nie była łaskawa dla Lee - nie bez powodu. W tej wciągającej biografii Mazzagetti porównuje życie i atrybuty Lee do tych Jerzego Waszyngtona i oferuje istotne obserwacje pominięte w poprzednich biografiach Lee, w tym obszerną korespondencję z brytyjskimi oficerami w 1777 roku, która odzwierciedla porzucenie przez Lee sprawy Patriotów.

Lee, brytyjski oficer, weteran wojny francusko-indyjskiej i krytyk króla Jerzego III, przybył do Nowego Jorku w 1773 roku z ego, które nie znało granic i nie tolerowało rywali. Będąc bardzo widoczną i wartą opublikowania osobowością, szybko podjął się sprawy amerykańskiej i zachęcał do buntu. W wyniku tego poparcia i swoich umiejętności wojskowych Lee otrzymał stopień generała dywizji w Armii Kontynentalnej i wkrótce został zastępcą Jerzego Waszyngtona. Pomógł zorganizować obronę Bostonu, zaprojektował obronę Nowego Jorku i dowodził siłami, które odparły brytyjski atak na Charleston.

Po powrocie do Nowego Jorku w 1776 r. Lee był uważany przez niektórych przywódców rewolucji za alternatywę dla Jerzego Waszyngtona, który był w pełnym odwrocie przed siłami brytyjskimi. Schwytanie Lee przez Brytyjczyków w grudniu 1776 roku położyło kres tej możliwości. Późniejsze uwolnienie Lee w ramach wymiany więźniów w 1778 roku i powrót do amerykańskiego dowództwa doprowadziły do dramatycznej konfrontacji z Waszyngtonem na polu bitwy pod Monmouth w stanie New Jersey w czerwcu 1778 roku. Waszyngton publicznie zganił Lee za zarządzenie niepotrzebnego odwrotu. Lee poniósł hańbę skazania przez sąd wojenny za ten błąd i spędził pozostałe lata do swojej śmierci w 1782 roku atakując Waszyngtona. Chociaż niewielu wątpiło w lojalność Lee w tamtym czasie, jego działania w Monmouth podsyciły spekulacje, że zmienił strony podczas uwięzienia.

Odkrycie dokonane wiele lat po śmierci Lee uzupełniło jego opowieść. W 1862 roku pewien badacz odkrył "Plan pana Lee", szczegółową strategię pokonania amerykańskich rebeliantów dostarczoną brytyjskiemu generałowi Williamowi Howe'owi, gdy Lee był przetrzymywany w niewoli. Odkrycie to przypieczętowało historyczny rekord Lee i zakończyło wszelkie dalsze dyskusje na temat jego wkładu w rewolucję amerykańską. Dziś niewiele osób zdaje sobie sprawę, że Fort Lee, znajdujący się po stronie mostu Jerzego Waszyngtona w New Jersey, został nazwany na jego cześć.