Ocena:
Książka ta jest dobrze ocenianą pracą na temat buddyzmu Chan, chwaloną za przystępność, głębię i jasność. Oferuje wgląd w praktykę i filozofię buddyzmu Chan, jednocześnie odróżniając go od innych form buddyzmu. Jednak spotkała się z krytyką za etnocentryczną perspektywę i postrzegany brak dokładnej analizy historycznej.
Zalety:⬤ Bardzo przystępny styl pisania.
⬤ Dostarcza cennych spostrzeżeń i zastosowań dla praktyki Chan.
⬤ Wyraźne rozróżnienie między różnymi tradycjami buddyjskimi, zwłaszcza buddyzmem indyjskim i Chan.
⬤ Inspirujące i prowokujące do myślenia treści, które trafiają zarówno do początkujących, jak i zaawansowanych czytelników.
⬤ Świetnie nadaje się do dyskusji grupowych i akademickich.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że nie jest łatwo przez nią przebrnąć pomimo jej przejrzystości.
⬤ Krytykowana za etnocentryczny punkt widzenia i brak dogłębnej analizy historycznej.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że autor nadmiernie przeplata osobiste przekonania z treściami naukowymi, co prowadzi do zagmatwanej prezentacji.
⬤ Niektórzy uważają, że wyjaśnieniom autora brakuje doświadczenia z pierwszej ręki.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Buddyzm Chan stał się paradygmatem buddyjskiej duchowości. Znany w Japonii jako Zen, a w Korei jako Son, jest jedną z najbardziej uderzająco obrazoburczych tradycji duchowych na świecie.
Ta zwięzła i żywa praca jasno wyraża znaczenie Chan, które rozwinęło się w Chinach ponad tysiąc lat temu i zapewnia użyteczny wgląd w charakterystyczne cele i formy praktyki związane z tradycją, w tym nacisk na jedność mądrości i praktyki; rzeczywistość nagłego przebudzenia; znaczenie medytacji; stosowanie taktyk szokowych; centralne znaczenie relacji nauczyciel-uczeń; oraz celebracja narracji oświecenia lub koanów. W przeciwieństwie do wielu opracowań naukowych, które oferują szczegółowe spojrzenie na rozwój historyczny, lub przewodników osobistej praktyki napisanych przez współczesnych nauczycieli buddyjskich, ten tom podąża środkową ścieżką między tymi dwoma podejściami, łącząc zarówno historię, jak i wgląd, aby przekazać ogółowi czytelników warunki, energię i kreatywność, które charakteryzują Chan.
Po przeglądzie narodzin i rozwoju Chan, jego praktyki i duchowość są pogłębione poprzez historie i nauki zaczerpnięte z życia czterech mistrzów: Bodhidharmy, Huinenga, Mazu i Linji. Wreszcie, znaczenie Chan jako żywej tradycji duchowej jest omówione poprzez filozoficzne odczytanie jego praktyki jako urzeczywistnienia mądrości, uważnego mistrzostwa i moralnej jasności.
