Ocena:
Recenzje książki Riggsby'ego podkreślają jej dogłębność w analizie pism i motywacji Cezara, oferując wgląd w kontekst polityczny i kulturowy jego czasów. Chociaż jest chwalona za dokładność i innowacyjne podejście, zauważa się, że może nie być odpowiednia dla nowicjuszy w dziełach Cezara i może być dość niszowa.
Zalety:⬤ Dogłębna analiza motywów i pism Cezara.
⬤ Silna analiza porównawcza z innymi starożytnymi tekstami.
⬤ Innowacyjne spojrzenie na wpływ Cezara na relacje między dowódcami a żołnierzami.
⬤ Doskonałe źródło dla programu AP i środowisk edukacyjnych.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia o kontekście i propagandzie.
⬤ Nieodpowiednie dla początkujących, którzy nie znają dzieł Cezara.
⬤ Niektórzy mogą uznać niszową tematykę za mniej atrakcyjną.
⬤ Szczegółowy charakter analizy może być przytłaczający dla niektórych czytelników.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Caesar in Gaul and Rome: War in Words
Zwycięzca, AAP/PSP Award for Excellence, Classics and Ancient History, 2006.
Każdy, kto choć trochę zna łacinę, wie, że "Gallia est omnis divisa in partes tres" ("Cała Galia jest podzielona na trzy części"), to początkowa linijka De Bello Gallico, słynnego komentarza Juliusza Cezara do jego kampanii przeciwko Galom w latach 50-tych pne. Ale co Cezar zamierzał osiągnąć, pisząc i publikując swoje komentarze, jak się do tego zabrał i jakie potencjalnie nieprzewidziane konsekwencje miało jego pisanie? Oto pytania, na które odpowiada Andrew Riggsby w tej świeżej interpretacji jednego z arcydzieł łacińskiej prozy.
Riggsby wykorzystuje współczesne metody literackie do zbadania historycznego wpływu, jaki komentarze wywarły na rzymską publiczność. W pierwszej części swojego studium Riggsby rozważa, w jaki sposób Cezar zdefiniował rzymską tożsamość i jej związek z innymi nie-rzymianami. Pokazuje, w jaki sposób Cezar otwiera możliwą wizję politycznej przyszłości, w której rozróżnienie między Rzymianami i nie-Rzymianami staje się mniej ważne ze względu na ich wspólne podporządkowanie się przywódcy podobnemu do Cezara. W drugiej części Riggsby analizuje polityczną autoprezentację Cezara oraz potencjalne skutki napisania i opublikowania przez niego Wojny galijskiej. Ujawnia, w jaki sposób Cezar przedstawia się jako subtelnie nowy rodzaj rzymskiego generała, który zasługuje na uznanie nie tylko za własne cnoty, ale także za cnoty swoich żołnierzy. Riggsby wykorzystuje studia przypadków kluczowych tematów (reprezentacja przestrzenna, etnografia, virtus i technologia, gatunek i wojna sprawiedliwa), uzupełnione bardziej syntetycznymi dyskusjami, które przynoszą dowody z innych rzymskich i greckich tekstów, aby zaoferować szeroki obraz tematów tożsamości narodowej i autoprezentacji Cezara.
