Ocena:

Książka zapewnia dogłębną analizę Wu Zhao, pierwszej cesarzowej Chin, skupiając się na wykorzystaniu przez nią religii do legitymizacji swoich rządów. Chociaż jest dobrze zbadana i oferuje interesujący wgląd w panteon żeńskich bóstw używanych przez Wu, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej kompleksowości i przystępnej narracji.
Zalety:Olśniewająca intelektualna praca detektywistyczna, przejrzyste pisanie, interesujące spostrzeżenia na temat żeńskich bóstw i szeroko zakrojone badania. Wciągająca dla tych, którzy interesują się skrzyżowaniem religii i polityki za panowania Wu Zhao.
Wady:Nie jest wyczerpująca i nadaje się głównie dla naukowców zaznajomionych z polityką, historią i religią epoki Tang. Niektórzy uważają, że jest trudna do zrozumienia i brakuje jej głębszej analizy życia Wu Zhao.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Emperor Wu Zhao and Her Pantheon of Devis, Divinities, and Dynastic Mothers
Wu Zhao (624-705), lepiej znana jako Wu Zetian lub cesarzowa Wu, jest jedyną kobietą, która rządziła Chinami jako cesarz w ciągu ich 5000-letniej historii. W jaki sposób - w głównie patriarchalnym i androcentrycznym społeczeństwie - wstąpiła na smoczy tron? Zgłębiając tajemnicę, która przez wieki wprawiała uczonych w zakłopotanie, ta wieloaspektowa historia sugeruje, że bogaty chiński panteon żeńskich bóstw i wybitnych kobiet odegrał integralną rolę w budowaniu suwerenności Wu Zhao.
Wu Zhao zręcznie wykorzystał język, symbole i ideologię, aby wykorzystać kulturowy rezonans, matczyną siłę, boską energię i historyczną wagę buddyjskich bóstw, konfucjańskich wzorców, daoistycznych nieśmiertelnych i mitycznych bogiń, ustanawiając legitymizację w ramach i poza granicami ideologii konfucjańskiej. Sięgając do potężnych podziemnych zbiorników kobiecej mocy, Wu Zhao zbudowała panteon żeńskich bóstw starannie skalibrowanych, aby zaspokoić jej potrzeby na dworze. Jej wizerunek był promowany w skrypcie retorycznym, wzmacniany przez poezję, celebrowany w przedstawieniach teatralnych i wypisywany na stelach.
Dzięki zręcznemu politycznemu sprytowi i estetycznemu polotowi, powiązania te znacznie wzmocniły autorytet Wu Zhao i sprawiły, że stała się ona ludzkim naczyniem, przez które przepływała boska energia panteonu. Jej strategia jest wzorem politycznej błyskotliwości i dowodem na to, że średniowieczne chińskie kobiety cieszyły się bardziej złożonym statusem społecznym niż wcześniej wiadomo.