Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje wnikliwy przegląd burzliwego okresu w historii Rzymu, w szczególności od 193 do 284 roku n.e., znanego jako Kryzys Trzeciego Wieku. Omawia zmiany administracyjne, rozwój religijny i ewoluującą postawę rzymskiego rządu wobec chrześcijaństwa. Jest jednak krytykowany za brak głębi w historii politycznej i czasami lekceważący ton wobec niektórych cesarzy.
Zalety:Zapewnia interesujący wgląd w historię administracyjną i prawną, w szczególności w edykt Karakalli i jego implikacje. Autor przedstawia prowokujące do myślenia dyskusje na temat religii i relacji między rządem rzymskim a jego obywatelami, w tym wczesnymi chrześcijanami. Książka jest uważana za cenny dodatek dla osób zainteresowanych tym konkretnym okresem historycznym.
Wady:W porównaniu z innymi pracami brakuje w niej szczegółów historii politycznej, z tendencją do zbyt krytycznego tonu wobec niektórych cesarzy, takich jak Gallienus i Septymiusz Sewer. Niektóre rozdziały są postrzegane jako niekompletne, szczególnie w odniesieniu do gospodarki i brakuje szczegółowych dyskusji. Wydanie w miękkiej oprawie cierpi z powodu słabej jakości druku, a mapy i ilustracje nie są wyraźne.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Imperial Rome Ad 193 to 284: The Critical Century
Zawartość książki:
Pionierska historia tego okresu kryzysuCesarstwo rzymskie w okresie od wstąpienia Septymiusza Sewera w 193 r. Do powstania Dioklecjana w 284 r.
Konwencjonalnie uważa się za okres kryzysu. W latach 235-284 co najmniej osiemnastu mężczyzn zasiadało na tronie imperium, średnio przez mniej niż trzy lata, co nie uwzględnia wszystkich krewnych i poruczników, z którymi ci ludzie dzielili władzę. W porównaniu ze stuleciem między wstąpieniem Nerwy a śmiercią Kommodusa, wydaje się, że jest to okres niemal niezrozumiały.
W połowie stulecia doszło również do katastrofalnych, choć tymczasowych, rozłamów w integralności terytorialnej imperium. Duża część wschodniej i zachodniej części imperium przeszła pod kontrolę mocarstw i księstw, które przyjęły płaszcz rzymskiego rządu i sprawowały znaczącą i legalną władzę nad milionami ludzi.
Nawet te regiony, które pozostały rzymskie, zostały poddane deprywacji i grabieży przez armie najeźdźców. Rzymski pokój, który w ostatniej instancji stał się uzasadnieniem imperium, został zburzony.
Clifford Ando opisuje i integruje kontrastujące historie różnych części imperium oraz ocenia wpływ zmian administracyjnych, politycznych i religijnych. Kluczowe cechy: o Śledzi konfrontację i konflikt Rzymu z nową światową potęgą, sasanidzką Persją, w której życie straciło dwóch rzymskich cesarzy o Poświęca szczególną uwagę historii prawa o Bada zmieniającą się naturę pluralizmu religijnego i prześladowań chrześcijan.
