Cesare Beccaria: The Genius of 'on Crimes and Punishments'
W XVIII-wiecznej Europie kontynentalnej prawo karne było barbarzyńskie. Szubienice były stałym elementem krajobrazu, powszechne było piętnowanie i okaleczanie, a także upiorny spektakl mężczyzn łamanych na kole.
Co gorsza, ludzie byli często torturowani lub skazywani na śmierć (a czasem i na jedno, i na drugie) za drobne przestępstwa, często bez żadnego procesu. W 1764 r., niczym eksplozja bomby, na scenie pojawiła się książka zatytułowana O przestępstwach i karach. Jej autorem był młody szlachcic Cesare Beccaria (1738-1794).
Głównym przesłaniem tego - dziś już klasycznego - dzieła było to, że takie kary należą do "wojny narodów przeciwko ich obywatelom" i powinny zostać zniesione. Było to cri de coeur dla gruntownej reformy prawa dotyczącego kar i przetoczyło się przez kontynent europejski jak pożar, przyjmowane przez jednego władcę po drugim. Przekroczył nawet Atlantyk do nowych Stanów Zjednoczonych Ameryki, trafiając w ręce prezydenta Thomasa Jeffersona.
We wspaniałym zdaniu, które kończy książkę Beccarii, podsumowuje on sprawy w następujący sposób: "Aby każda kara nie była aktem przemocy, popełnionym przez jednego człowieka lub przez wielu przeciwko jednej osobie, powinna być przede wszystkim publiczna, szybka, konieczna, najmniejsza możliwa w danych okolicznościach, proporcjonalna do przestępstwa i podyktowana przez prawo". Cywilizacja prawa karnego pozostaje aktualną kwestią, ale jej początki sięgają Cesare Beccarii. Autor John Hostettler jest jednym z czołowych brytyjskich biografów prawniczych.
Przez 35 lat prowadził praktykę adwokacką w Londynie, a także zajmował się sprawami politycznymi i dotyczącymi swobód obywatelskich w Nigerii, Niemczech i Adenie. Jego wcześniejsze książki obejmują kilka prac biograficznych i historycznych, w tym A History of Criminal Justice in England and Wales (2009) i Sir William Garrow (2010) (wraz z Richardem Braby).