Centurioni - angielski klub 100

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Centurions - England's 100 Club

Zawartość książki:

Fab Five, którzy zdobyli sto czapek Anglii, uosabiali swój wiek! Billy Wright dodał blasku narodowi desperacko pragnącemu porzucić powojenną surowość. Ożenił się z siostrą Beverley, Spice Girls swojego pokolenia, i grał w Wolverhampton Wanderers, gdzie przeprowadzili pierwszy wielki eksperyment w europejskiej piłce nożnej, przy świetle reflektorów.

Bobby Moore reprezentował chłód lat sześćdziesiątych. Równie szczęśliwy w kontaktach z gwiazdami filmowymi, co z ogółem społeczeństwa, Moore był człowiekiem z ludu, chłopakiem z East Endu. Jego podejście do życia podsumowuje zdjęcie, na którym wychodzi z wyjścia dla zawodników na Upton Park i rzuca zestaw kluczy grupie chłopców, by otworzyli jego Jaguara.

Długo po przejściu na emeryturę Bobby Charlton był najbardziej rozpoznawalnym angielskim nazwiskiem za granicą i pozostaje najlepszym strzelcem w swoim kraju.

Nadal jest uważany za najlepszego gracza, jaki kiedykolwiek założył koszulkę Anglii i odegrał kluczową rolę w planach Alf Ramseya na sukces w '66 roku. Peter Shilton strzegł bramki w dwóch kluczowych momentach angielskiej piłki nożnej, porażce z Polską w 1973 roku i półfinale Mistrzostw Świata z Niemcami Zachodnimi 17 lat później.

Podsumował pokolenie piłkarzy, którzy lubili kufel i zakład, ale oddali wszystko za koszulkę z Trzema Lwami. Jest uważany za prawdopodobnie najlepszego obrońcę Anglii. David Beckham reprezentuje obecną erę celebrytów, zamykając krąg z ery Billy'ego Wrighta.

Ale podkreślił, jak zmieniła się gra. Piłkarze nigdy nie zarabiali dużych pieniędzy w erze Wrighta dzięki maksymalnemu wynagrodzeniu, podczas gdy wielomilionowe zarobki sprawiły, że Beckham stał się finansową klasą samą dla siebie. Fab Five może wkrótce powiększyć się do ośmiu, ponieważ Ashley Cole, Steven Gerrard i Frank Lampard zbliżają się do swoich stuleci.

Harry Harris opowiada historię każdego z angielskich stulatków, a wraz z nią epokę, w której grał, począwszy od lat 50. i wyłonienia się Anglii z powojennego mroku, poprzez chwałę '66, aż po współczesne próby i udręki reprezentacji narodowej, która wydaje się nigdy nie być daleka od kontrowersji.