
Centuries of Trial Vol 2. 1692-1922: A History of Ireland under English Rule
Stulecia próby, tom 2.
Część 3 - Krzyż na krzyżu, 1692-1900.
Po odejściu irlandzkiej armii, by kontynuować walkę z Anglią pod flagą Francji, protestancki parlament składający się z kolonistów i plantatorów, który jest pod kontrolą Londynu, zbiera się w Dublinie i szybko wypowiada traktat z Limerick. Po przejęciu własności następują długotrwałe prześladowania katolików i wprowadzenie złego systemu landlordów, który redukuje rdzennych irlandzkich dzierżawców do narodu nędzarzy.
Odmawiając wolnego handlu i niezależności parlamentarnej, irlandzki parlament kolonistów zabezpiecza oba po zebraniu własnej armii podczas amerykańskiej wojny o niepodległość. Jednak angielski premier William Pitt prowokuje bunt rdzennych Irlandczyków, który zostaje brutalnie stłumiony. Następnie przekupuje kolonistów, aby zaakceptowali Akt Unii z Anglią, obiecując im ochronę Anglii.
W 1829 r. Daniel O'Connell zapewnia katolikom emancypatonię, ale rząd brytyjski stara się ją podważyć. Ponieważ O'Connell żąda od swoich zwolenników niestosowania przemocy, kolejna bitwa o irlandzkie rządy wewnętrzne kończy się niepowodzeniem.
Chociaż Irlandczycy uprawiają wiele roślin, aby opłacić czynsz, sami są całkowicie zależni od ziemniaka, aby przetrwać. Kiedy ziemniaki zawodzą, następuje wielki głód Irlandczyków. Mimo że Irlandia jest częścią Wielkiej Brytanii, rząd londyński nie podejmuje skutecznych działań podczas głodu, a populacja Irlandii zmniejsza się o połowę z powodu głodu, chorób i emigracji.
W drugiej połowie XIX wieku rząd angielski zgadza się sprzedać Irlandczykom ziemię irlandzką po długotrwałej wojnie o ziemię. Wtedy też na pierwszy plan ponownie wysuwa się Home Rule.
Część 4 - Wolność, lata 1900-1922.
W 1912 r. w brytyjskiej Izbie Gmin zostaje ostatecznie przyjęta ustawa o autonomii Irlandii. Kiedy potomkowie plantatorów z Ulsteru obiecują wojnę, jeśli ustawa o rządach wewnętrznych wejdzie w życie, ustawa zostaje wstrzymana.
Jednak w Poniedziałek Wielkanocny 1916 r. w Dublinie dochodzi do rebelii irlandzkich nacjonalistów i zostaje ogłoszona Republika Irlandzka. Chociaż rebelia kończy się pozorną porażką, wywołuje wielką narodową rewolucję i walkę o wolność Irlandii.