Adult celiac disease and associated autoimmune diseases
Celiakia (CD) jest autoimmunologiczną enteropatią zapalną, wywoływaną przez jedną z frakcji białkowych glutenu (antygen pokarmowy), gliadynę (białko zawarte w pszenicy, życie i jęczmieniu) i występującą u osób predysponowanych genetycznie (1,2,3).
Jej patogeneza wynika z interakcji między czynnikami genetycznymi, immunologicznymi i środowiskowymi, które poprzez interwencję genów ludzkiego antygenu leukocytarnego (HLA) klasy II (kodujących cząsteczkę HLA-DQ2 i kodujących cząsteczkę HLA-DQ8) indukują odpowiedź immunologiczną w błonie śluzowej jelit, prowadząc do atrofii kosmków, co skutkuje zaburzeniami wchłaniania i obecnością swoistych przeciwciał w surowicy pacjentów, co zmieniło epidemiologiczny pogląd na celiakię. Powiązanie z innymi chorobami autoimmunologicznymi (AID) jest częste, co wymusza ich systematyczne badanie.
Celem naszej pracy była ocena częstości występowania chorób autoimmunologicznych w przebiegu celiakii oraz analiza ich profilu epidemiologicznego, klinicznego i immunologicznego.