Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Target: Nimitz” jest chwalona jako dobrze skonstruowany thriller geopolityczny, który realistycznie bada potencjalny konflikt zbrojny między Stanami Zjednoczonymi a Iranem. Jest on wypełniony szczegółowymi informacjami na temat operacji wojskowych, dynamiki rządu i relacji osobistych w ramach scenariuszy o wysokiej stawce. Czytelnicy docenią autentyczność postaci i wciągające przedstawienie zarówno akcji, jak i cichych manewrów politycznych, a także kontekst historyczny, który dodaje głębi narracji.
Zalety:⬤ Realistyczne scenariusze i wiarygodne postacie.
⬤ Dokładne badania ze szczegółowymi przypisami końcowymi i słowniczkiem.
⬤ Wciągający styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie czytelnika.
⬤ Wnikliwa eksploracja dynamiki wojskowej i politycznej.
⬤ Szybka akcja połączona z przemyślanymi dialogami.
⬤ Oferuje lekcję historii, która wzbogaca opowieść.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że postacie i interakcje wydawały się zbyt wyidealizowane.
⬤ Wolniejsze tempo w sekcjach rządowych może nie przypaść do gustu każdemu.
⬤ Może być trudna dla czytelników niezaznajomionych z terminologią wojskową bez wcześniejszej wiedzy lub korzystania ze słowniczka.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Target: Nimitz
Zawartość książki:
Emerytowany oficer marynarki Frank Warren, obecnie pilot linii lotniczych, jest w trakcie ostatniego dnia rutynowej, czterodniowej podróży. Na pokładzie znajduje się William "Will Call" Stimson, U. S. Navy (w stanie spoczynku), który obecnie pracuje na Kapitolu. Will Call i Warren, koledzy dowódcy w służbie czynnej, nawiązali silną przyjaźń podczas swoich podróży dowódczych i pozostali blisko, gdy każdy z nich przeszedł na emeryturę. Will Call Stimson wie o wakacie na stanowisku sekretarza obrony i uważa, że zna idealnego kandydata na to stanowisko.
Will Call czeka, aż pasażerowie opuszczą samolot w Atlancie, a następnie zaskakuje Warrena ciepłym uściskiem dłoni i uściskiem. Rozmawiają w hali, gdzie Will Call opisuje stanowisko, które Frank uważa za kuszące. Po dyskusji z żoną Mary, decydują się skorzystać z nowej możliwości i przenieść się do Waszyngtonu.
W Pentagonie Frank uczy się protokołów administracyjnych od Denise Emerson, atrakcyjnej asystentki, która wydaje się żyć znacznie ponad stan. Pracują tam również dwie osoby, które Frank poznał podczas czynnej służby jako student Narodowego Uniwersytetu Obrony (NDU). Kontradmirał Joseph Donaldson, "Joe 2-gwiazdkowy" w umyśle Franka, był dowódcą i wczesnym kandydatem na kapitana w NDU. Wybitny i wysoko ceniony oficer marynarki wojennej, kontradm. Błyskawiczny awans Donaldsona w szeregach zaowocował przydzieleniem go do Pentagonu jako dyrektora Marynarki Wojennej ds. wojny powietrznej. Do Pentagonu przydzielono również Sharon Fleming, która pełni funkcję asystenta sekretarza obrony ds. bezpieczeństwa międzynarodowego. Ona, podobnie jak Frank Warren i Joseph Donaldson, była studentką NDU i członkiem zespołu Warrena podczas ich roku akademickiego.
Warrena, Donaldsona i Fleminga ponownie połączyła niezwykła aktywność irańskiej marynarki wojennej w Zatoce Perskiej. W Situation Room w Białym Domu wszystkie trzy osoby przyczyniają się do sformułowania odpowiedzi sił zbrojnych USA na akty agresji zademonstrowane przez Irańczyków. Pierwotny plan przedstawiony prezydentowi nie wydaje się odpowiedni dla początkującego planisty wojennego Franka Warrena. Warren kwestionuje plan CentCom i proponuje alternatywną strategię. Co zaskakujące, prezydent powołuje się na propozycję Warrena i nakazuje jej wdrożenie.
W Zatoce Perskiej USS Nimitz (CVN-68) kotwiczy z powodu problemów z napędem jądrowym. USS Bunker Hill (CG-52) i USS Milius (DDG-69) pełnią służbę wartowniczą, podczas gdy Nimitz stara się przywrócić ich reaktory do pracy. Gdy nastaje niedzielny poranek, B-52 Stratofortress krzyczy nad głowami irańskich i amerykańskich marynarzy, a drugi przelot kończy się wybuchowym pokazem siły ognia. Irańskie małe łodzie i dwa okręty podwodne wracają do Bandar Abbas, a konflikt w Zatoce Perskiej zostaje rozwiązany bez dalszych incydentów.
Każda ze stron patrzy na to wydarzenie przez własny pryzmat i każda wyciąga błędne wnioski. Niepokój Franka Warrena związany ze stylem życia i usposobieniem Denise Emerson jest uzasadniony, ale niepotwierdzony. Denise potajemnie dostarcza władzom Teheranu informacje wywiadowcze, które może uzyskać podczas normalnej pracy, motywowana śmiercią swoich rodziców, którzy zginęli, gdy ich irański samolot został zestrzelony przez okręt wojenny Stanów Zjednoczonych w lipcu 1988 roku.
Teoria "mgły wojny" Von Clausewitza sprawdza się po raz kolejny, gdy Stany Zjednoczone i Iran kontynuują swoją delikatną równowagę z potencjalnie śmiertelnymi konsekwencjami.
