Ce Salon quoi tout se ramne: Le Salon de peinture et de sculpture, 1791-1890
Salon de peinture et de sculpture, będący do 1881 roku wystawą organizowaną przez państwo, był głównym dorocznym lub odbywającym się co dwa lata festiwalem sztuki, który zdominował życie artystyczne Paryża w XIX wieku.
W historiografii artystycznej nowoczesności rola Salonu, do którego wszystko się odnosi (jak ujął to Tabarant w La Vie artistique au temps de Baudelaire), była jednak zbyt często sprowadzana do roli pola bitwy między akademicką tradycją a rewolucyjną innowacją. Siedem studiów zawartych w tym tomie ma na celu przywrócenie Salonowi jego prawdziwego historycznego wymiaru poprzez analizę podstawowych elementów jego organizacji, funkcjonowania i celu, w tym: jego lokalizacji (w Luwrze do 1848 r.), jego artystów, jego gości, jego retoryki i systemu nagród, a wreszcie przyczyn i konsekwencji jego porzucenia przez państwo.
