Catcalling

Opinie czytelników

Zbiór poezji „Catcalling” autorstwa Lee Soho porusza tematy płci, tożsamości i przemocy wobec kobiet. Recenzent początkowo miał wątpliwości co do skuteczności tłumaczenia poezji, ale mimo tych obaw był mile zaskoczony wpływem zbioru. Wiersze są surowe, eksplorując doświadczenia i zmagania głównej bohaterki Kyungjin w patriarchalnym społeczeństwie, dokonując silnej krytyki społecznej, szczególnie w odniesieniu do molestowania ulicznego. Recenzentka uznała jednak, że wieloaspektowa narracja może prowadzić do pewnych błędnych interpretacji.

⬤ Silne i wpływowe tematy feminizmu i przemocy wobec kobiet.
⬤ Dobrze przetłumaczony z dużym oddźwiękiem emocjonalnym.
⬤ Angażujące i prowokujące do myślenia narracje, które poruszają istotne kwestie społeczne.
⬤ Wykorzystanie osobistych doświadczeń sprawia, że poezja jest zrozumiała dla wielu czytelników.

⬤ Potencjalnie trudne interpretacje ze względu na wieloaspektowy charakter narracji.
⬤ Może wywoływać silne reakcje emocjonalne, które mogą być przytłaczające dla niektórych czytelników.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Debiutancki zbiór wierszy Lee Soho to eksperymentalny liryczny bildungsroman, który konfrontuje się z dynamiką przemocy, rzucając wyzwanie poetyckiej formie.

Catcalling obnaża i wyśmiewa przemoc, z jaką spotyka się bohaterka Kyungjin, poruszająca się po patriarchalnym świecie. Podzielona na pięć formalnie odrębnych części - od liryki po prozę, od eksperymentalnych mash-upów po konkretne formy - książka zaczyna się w domu dzieciństwa Kyungjin, gdy opowiada o nawiedzającej klaustrofobii werbalnego i psychicznego znęcania się, i podąża za nią w świat jako wschodząca poetka poruszająca się po wszechobecnym seksizmie w erze koreańskiego ruchu przeciwko przemocy seksualnej i globalnego ruchu #MeToo.

Poezja Lee ma charakter reaktywny: reaguje na serię przeszkód, ale także inicjuje rodzaj reakcji chemicznej, która wprowadza coś radykalnie nowego do świata, który ma tak ograniczające płeć i artystyczne oczekiwania wobec młodej poetki. Podążając śladami feministycznych koreańskich poetek, takich jak Kim Hyesoon, Kim Yideum i Choi Seung-ja, które w ostatnich latach trafiły do angielskiej publiczności, Lee Soho dobitnie zwiastuje nadejście kolejnego pokolenia.