Cartas Abiertas / Listy otwarte

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 40 głosach.

Oryginalny tytuł:

Cartas Abiertas / Open Letters

Zawartość książki:

„Jestem oddanym czytelnikiem Epikura, Gracjana, Jouberta i Seneki. Do dzieł tych mądrych mistrzów, którzy towarzyszą mi przy moim stoliku nocnym, dodaję dzieło Juana Estebana Constaína”. -Álvaro Mutis

Czy możliwe jest wymyślenie przeszłości na nowo? W jakim stopniu fikcja może zmienić bieg wydarzeń? Marcelino Quijano y Quadra, oświecony Payanese i niezwyciężony hazardzista, człowiek wszystkich czasów i żadnego, poświęca się tworzeniu fikcji, zawodu tak tajemniczego jak on sam. Kradnie papierowe listy i przeszukuje je nie tylko po to, by wyśledzić powieść, która leży w fortunie każdego innego człowieka, ale także po to, by ją przepisać i ocalić, niczym dyskretny, anonimowy i dobroczynny bóg. Jego ostatnia misja jest tak absurdalna i szalona, że gdyby nie wydarzyła się w rzeczywistości, byłaby niewiarygodna: podpisanie pokoju w 1988 r. Między Królestwem Belgii a Departamentem Boyacá, w stanie wojny, o czym nikt nie wiedział, od 1867 roku.

Po sukcesie El hombre que no fue Jueves, Juan Esteban Constaín powraca do powieści z historią, w której po mistrzowsku przeplata rzeczywistość i fikcję, tę fundamentalną dwoistość, która definiuje i nadaje sens życiu.

OPIS ESPAÑOL

Czy można wymyślić przeszłość na nowo? W jakim stopniu fikcja może zmienić bieg wydarzeń? Marcelino Quijano y Quadra, erudyta z Payanés i niepokonany hazardzista, człowiek w każdym wieku i bez względu na wiek, oddany tworzeniu fikcji, rzemiosłu tak tajemniczemu jak on sam, kradnie papierowe listy i czyta je, nie tylko po to, by wyśledzić powieść, która kryje się w fortunie każdego nieznajomego, ale także by ją przepisać i ocalić, jak dyskretny, anonimowy, hojny bóg. Jego ostatnia misja jest tak absurdalna i szalona, że gdyby nie wydarzyła się naprawdę, byłaby niewiarygodna: podpisanie pokoju w 1988 roku między królestwem Belgii a Departamentem Boyacá, w stanie wojny od 1867 roku, bez wiedzy nikogo.

Po sukcesie Człowieka, który nie był czwartkiem, Juan Esteban Constaín powraca do opowiadania historii powieścią, w której po mistrzowsku łączy rzeczywistość i fikcję, fundamentalną dwoistość, która definiuje i nadaje sens życiu.